Kolejne, II posiedzenie Sejmu zaplanowano 24 i 25 listopada.
Porządek obrad obejmował 16 punktów, czyli mieliśmy bardzo dużo
pracy. Zaplanowano m.in. czytanie poselskiego projektu o zmianie
ustawy o podatku od osób fizycznych (projekt przyjęto),
poselskiego projektu o zmianie ustawy nad projektem zmian o
emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (
projekt odrzucono), zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu
terytorialnego ( skierowany do czytania 27 sierpnia 2012
,
zaplanowano wybór posłów – członków Krajowej Rady Sądownictwa
i wybór posłów – członków Krajowej Rady Prokuratury, a także
czytanie poselskiego projektu uchwał w sprawie stwierdzenia
braku mocy prawnej uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z
dnia 8 października 2015 r. w sprawie wyboru sędziów Trybunału
Konstytucyjnego.
Ostatni punkt wzbudził ostre kontrowersje. Dlaczego? Trybunał
Konstytucyjny jest to sąd, jak nazwa wskazuje, konstytucyjny,
czyli taki, który kontroluje zgodność norm prawnych niższego
rzędu (ustawy) z normami wyższego rzędu, czyli z Konstytucją.
Innymi słowy, wszystko co uchwalą posłowie może zostać odesłane
Trybunału Konstytucyjnego dla zbadania zgodności z Konstytucją.
Sejm, w środę ( 25 listopada), unieważnił wybór pięciu sędziów
poprzedniej kadencji. Spotkało się to z wielkim sprzeciwem
opozycji. Trybunał Konstytucyjny liczy 15 sędziów. Zmiany są
wprowadzane większością – PIS potrzebuje 8 sędziów. Gdyby
opozycja miała większość wprowadzenie każdej zmiany nowego
rządu i prezydenta byłoby blokowane. Mielibyśmy paraliż
legislacyjny i co za tym idzie ogromny bałagan.
W Sejmie poprzedniej kadencji spodziewano się przegranej PO, i
po to by mieć realny wpływ na władzę i możliwość blokady
niewygodnych sobie decyzji, latem uchwalono zmianę zasad wyboru
członków Trybunału. Postanowiono wybrać 5 zamiast 3 członków
( którym kadencja kończyła się 6 listopada) i 2 następnych
powołać zanim powoła ich nowy Sejm pod rządami PIS-u
(dotychczasowym kadencja kończy się 2 i 8 grudnia) pozbawiając
PIS większości. Rozwiązanie przyjęte przez Sejm jest
niewygodne dla opozycji, bo pozbawia ją władzy.
Pamiętamy: w kilka dni po wyborze Andrzeja Dudy na prezydenta, w
maju bieżącego roku, Sejm przyjął ustawę obniżającą
kwalifikacje dla kandydatów na sędziów TK i wprowadził nową
procedurę odwołania prezydenta.
Groziło nam nowe liberum veto, rodem z XXI wieku. Szczęśliwie
udało się tego uniknąć. Skutki paraliżu legislacyjnego
odczuliby wszyscy obywatele bardzo dotkliwie. Żadna reforma nie
mogłaby zostać zrealizowana.
