Spotkalismy się z okazji 96 rocznicy odzyskania niepodległości,
to piękny wiek w życiu człowieka, natomiast jest to bardzo krótki
okres w historii Ojczyzny. Nasi przodkowie oczekiwali na wolność
i walczyli o niepodległość w powstaniach narodowych i pracując
dla dobra Ojczyzny, która nie istniała na mapach Europy. Próbowali
budować przyszłość Polski w momentach zdawałoby się
beznadziejnych, a kiedy wreszcie po 150 latach zawitała długo
oczekiwana, to trwała raptem 20 lat. Czas II wojny światowej to
okres wielkiego cierpienia Narodu, a czas powojenny był czasem
totalitaryzmu, czyli kolejnej niewoli. Może się komuś wydawać,
że sięgam za daleko. Nieprawda. Przypominam o tych
historycznych faktach, ponieważ skutki zniewolenia dotykają nas
do dziś. Nasze tu i teraz, nasz ogląd rzeczywistości, nasze
narodowe zalety i wady, to echo całej naszej historii. Te
najtrudniejsze, najboleśniejsze chwile w życiu Ojczyzny miały
i mają na nas wielki wpływ. Mija 25 lat od 1989 roku i nowo
liczymy czas wolności. Wolność nie jest dana na zawsze, Jan
Paweł II mówił: Potrzeba nieustannej odnowy umysłów
i serc, aby przepełniała je miłość i sprawiedliwość,
uczciwość i ofiarność, szacunek dla innych i troska o dobro
wspólne, szczególnie o to dobro, jakim jest wolna Ojczyzna.
Chociaż wielu wydaje się, że zostaliśmy obdarowani na wieki
wieków, a sprawiedliwość nie istnieje, to trzeba im z całą
mocą przypomnieć - prawdziwa wolność nie leży w swawolności
czynienia co się podoba, prawdziwa wolność, to spełnianie
obowiązków wobec bliźnich i Ojczyzny, to odpowiedzialne czyny
i rozwaga, myślenie perspektywiczne, biorące pod uwagę przyszłość
naszych dzieci i wnuków. Co dziś wypracujemy, to oni zbiorą, a
przecież wszyscy chcielibyśmy by następne pokolenia były szczęśliwe.
Wielki poprzednik naszego Papieża, Ks. Piotr Skarga już w XVI
stuleciu modlił się za Ojczyznę, a ja dziś pozwolę sobie
zacytować te jakże aktualne słowa zawierające kwintesencję
naszego dzisiejszego, wielkiego święta:
Boże, Rządco i Panie narodów,
z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej,
błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna,
chwałę przynosiła Imieniowi Twemu, a syny swe wiodła ku szczęśliwości.
Wszechmogący wieczny Boże,
wzbudź w nas szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej, byśmy jej i ludowi Twemu,
swoich pożytków zapomniawszy, mogli służyć uczciwie.
Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje, rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym
mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen
