Rano z wicestarostą Andrzejem Pilotem wyjazd do Katowic do wicewojewody Piotra Spyry, w sprawie likwidacji wysypisk po Zakładach Chemicznych „Tarnowskie Góry”. Na Czarnej Hucie pełną parą trwają prace kolejnego etapu – finisz zaplanowano na sierpień. Pozostanie już absolutnie ostatni etap związany z unieszkodliwieniem odpadów zalegających na terenie należącym do właścicieli prywatnych.
Ponieważ ze strony tychże właścicieli nie ma nadmiernego otwarcia na współpracę w rozwiązaniu problemu, ustaliliśmy trzy równoległe drogi działań, które mają zapewnić płynne przejście do ostatniego etapu prac. Ze spotkania wracaliśmy w dość optymistycznym nastroju.

Śnieg już chyba nie spadnie, warto więc korzystać z okazji do uczestnictwa w fajnych wydarzeniach.

W sobotę byłem na "Święcie Zielonej" - dzielnicy Kalet. Skorzystałem z zaproszenia burmistrza Kalet i wziąłem udział w regatach o jego puchar. Łódź, w której płynąłem ... wygrała! Oczywiście to zasługa sternika, a nie moja, ale komendy starałem się wykonywać poprawnie 

Wczoraj uroczystości 100-lecia kościoła w Miedarach. Rano msza polowa celebrowana przez biskupa Jana Wieczorka, po południu festyn, na który tłumnie przybyli mieszkańcy miejscowości.

PS.

Na obu festynach były dmuchane zamki, więc starsza córeczka uznała weekend za bardzo udany.

Wczoraj po dniu wypełnionym zajęciami biurowymi pojechałem wieczorem do Katowic. W redakcji miesięcznika „Śląsk” odbyła się promocja książki prof. Aleksandra Nawareckiego „Lajerman”. Było to dla mnie niezmiernie sympatyczne spotkanie, które przywołało wiele wspomnień z minionych lat.

W 1997 roku zorganizowałem na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego konferencję śląskoznawczą zatytułowaną „Śląsk inaczej” (w kolejnych latach organizowałem jeszcze cztery podobne konferencję). Nieskromnie pisać pochlebnie na swój temat, ale wielokrotnie podkreślano w przeróżnych publikacjach, że było to przełomowe wydarzenie. Do uniwersyteckiego dyskursu została włączona tematyka regionalna, prowadzona nie w ujęciu etnograficznym, czy tym podobnym, ale z wykorzystaniem nowych form naukowego (filologiczno-filozoficznego) wyrazu, narzędzi postmodernistycznych, fenomenologicznych itp.

Na czterech pierwszych konferencjach największy odzew wzbudzały dwugłosy Stefana Szymutki i Aleksandra Nawareckiego – pracowników Instytutu Nauk o Literaturze UŚ-u. Wystąpienia te ukazywały się potem w pokonferencyjnych wydawnictwach, które przygotowywałem wraz z prof. Marianem Kisielem, były drukowane także w pismach literackich i otrzymywały bardzo dobre recenzje.

Swoje teksty Stefan Szymutko (nieobecny już niestety wśród nas) wydał potem w książce „Nagrobek ciotki Cili” – był to wielki sukces, wydawnictwo było m.in. w ścisłej grupie książek nominowanych do Nagrody Nike. Aleksander Nawarecki – ulubieniec studentów katowickiej filologii, ale i roztrzepany duch – swoją książkę wydał dopiero teraz. 

Fantastyczna książka, kolejny mądry głos w dyskursie o Śląsku i śląskiej tożsamości. Mnie szczególnie ujęły bardzo miłe słowa na mój temat zamieszczone w jej posłowiu. Zdumiony jestem, że Olek pamiętał o tym, że kibicuję Ruchowi Radzionków!

***

Spotkanie, jak już pisałem wyżej, przywołało wiele wspomnień. Organizacja konferencji była wielkim wyzwaniem, wymagającym olbrzymiej roboty. Wiele mnie to nauczyło, co procentuje do dziś – umiejętność organizacji, szybkiego radzenia sobie z niespodziewanymi wydarzeniami.

Była to też sentymentalna wizyta – w redakcji „Śląska”, z którą przez kilka lat współpracowałem, a teraz wpadam tam niezmiernie rzadko. W redakcji te same meble i wielu ludzi, których pamiętam z tych czasów. Niektórych nie było, ale przecież wszystko się zmienia...

Także Śląsk, tak pięknie opisany w „Lajermanie".

Wczoraj po powrocie z Warszawy dwa sympatyczne wydarzenia. Najpierw piknik w „Mechaniku” – mojej szkole średniej. Lata w niej spędzone pozostaną na zawsze w mojej pamięci, bardzo dobrze zapamiętane. Miło było tam zajrzeć.
Później mecz Ruchu Radzionków z ŁKS-em (liderem I ligi). W czwartek długo rozmawiałem o tym meczu z Romkiem Koseckim, który w sejmowych ławach siedzi tuż nade mną. W ŁKS-ie gra jego syn Kuba, więc rzecz jasna spieraliśmy się o wynik meczu. Kuba Kosecki był wyróżniającym się zawodnikiem łódzkiej drużyna, ale to Ruch wygrał 1:0!!! A łodzianie po tej porażce trochę mniej pewni awansu do Ekstraklasy.
Dziś mecze Tarnowiczanki (która pewnie zmierza do zwycięstwa w A-klasie) i Gwarka, który podejmuje lidera okręgówki. Ten drugi mecz jest szczególnie ważny.
Pomiędzy meczami planuję jeszcze skoczyć na Osadę Jana, gdzie obok kościoła już dziś będzie rozstawiana scena. Jutro ma nie padać, więc tym bardziej zapraszam na Dzień Papieski.
PS.
Gwarek walczył dzielnie, miał dogodne sytuacje bramkowe. Wygrała jednak Unia Ząbkowice, która pozostanie na pierwszym miejscu z już 7 punktami przewagi nad Gwarkiem. Awans chyba nie w tym roku…

Czasami trafia się dość luźne posiedzenie Sejmu, a czasem … takie jak w tym tygodniu, kiedy nie ma wolnej sekundy. Środa i czwartek minęły więc pod znakiem wielogodzinnych głosowań (m.in. przyjęliśmy fundamentalną ustawę o pieczy społecznej, która zakłada odchodzenie od tradycyjnych domów dziecka, na rzecz wspierania merytorycznego i finansowego rodzin zastępczych) oraz kilku posiedzeń komisji. W czwartek wystąpienie w imieniu Klubu PO miałem po godz. 21, a głosowania zakończyliśmy mocno po 23. Po nich jeszcze spotkaliśmy się w gronie posłów PO z okręgu gliwickiego, by na prośbę Tomasza Tomczykiewicza spróbować ustalić wspólne stanowisko co do kształtu listy wyborczej. Konkluzji ostatecznej nie było, ale rozstaliśmy się ok. północy w koleżeńskiej atmosferze.
A więc dzień w sam raz dla pracoholika, a że bywam tak określany przez żonę to nie narzekam
***
Wcześniej jeszcze tego dnia śląscy parlamentarzyści Platformy Obywatelskiej byli w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów na spotkaniu z premierem Donaldem Tuskiem. Rozmawialiśmy głównie o sprawach merytorycznych (odcinki autostrad zwolnione od opłat, ustawa aglomeracyjna), ale było też trochę czasu na bardziej swobodnie pogawędki.
„Dawno cię nie widziałem” – usłyszałem od premiera przy przywitaniu.
Rzeczywiście to zupełnie inne realia, niż w poprzedniej kadencji, kiedy byliśmy w opozycji. Wtedy cały Klub (włącznie z jego Przewodniczącym Donaldem Tuskiem) pracował w Sejmie. Teraz, w koalicji rządowej roboty jest wielokrotnie więcej, a członkowie rządu to już w ogóle pracują po 18-20 godzin. Rzadko jest więc okazja do rozmów takich jak wczoraj.

Z okazji beatyfikacji Sługi Bożego Jana Pawła II wraz z Zakonem Ojców Kamilianów serdecznie zapraszam na Dzień Papieski.

W programie m.in. transmisja mszy beatyfikacyjnej na telebimie, złożenie kwiatów pod pomnikiem Jana Pawła II oraz część artystyczna (szczegóły na plakatach oraz www.glogowski.pl).
Miejsce - plac przy kościele pw. Matki Bożej Uzdrowienie Chorych na Osadzie Jana (ul. Różana 2)

Lecą lata mojej aktywności w sieci, nie jestem pewien, czy pamiętam jeszcze pierwszą grafikę mojej strony. Strona i dwa blogi to spory wysiłek, ale rekompensuje go satysfakcja chociażby z częstych wirtualnych kontaktów z osobami odwiedzającymi mnie w cyberprzestrzeni.
Ponieważ ten świat zmienia się tak szybko, nie sposób nie starać się za nim nadążać.
Odpalamy więc profil mojego Biura Poselskiego na Facebooku. Mam nadzieję, że będzie pomocny w obserwacji mojej pracy.
Zapraszam – www.facebook.com/glogowski.tomasz