Przygotowywałem w ostatnich dniach inne wpisy na bloga,, m.in. dotyczące tzw. afery taśmowej, ale muszę jeszcze na to poświęcić trochę czasu, choćby dlatego, że robię coś nietypowego, mianowicie czytam uważnie opublikowane rozmowy. Do tego tematu jeszcze wrócę, a dziś o sprawie ważnej dla Tarnowskich Gór.
Na jutrzejszej sesji Rady Miejskiej omawiany będzie projekt uchwały o intencji wyłączeniu Tarnowskich Gór z ziemskiego powiatu tarnogórskiego (jego autorami są burmistrz Czech i przewodniczący Kowolik). Popierający burmistrza radni z pewnością go poprą.
Wiedzę o tym, że Inicjatywa Obywatelska gra na zniszczenie powiatu tarnogórskiego mieliśmy już od dłuższego czasu. Wiedzieliśmy także, że licząc na wygraną w wyborach do rady powiatu, będą próbowali takie właśnie rozwiązania przeprowadzić po wyborach przeprowadzić. Oczywiście trudno było o tym otwarcie mówić, nie narażając się na oskarżenia o zniesławienie.
Cieszy mnie więc, że odsłonili się przed wyborami, choćby dlatego, że świadczy on o braku wiary w wygraną w powiecie. A poza tym to dość paniczny ruch. Trzeba zacząć od tego, że takie rozwiązanie jest nierealne do przeprowadzenia i służy odwróceniu uwagi od innych tematów niewygodnych dla burmistrza - tych, które już funkkcjonują w dyskusji publicznej, jak również takich, o których mówi się, że się pojawią. Po drugie - takie rozwiązanie było bardzo, bardzo szkodliwe - nie tylko dla powiatu tarnogórskiego, który bez Tarnowskich Gór przestałby prawdopodobnie szybko istnieć (może zostałby połączony z powiatem gliwickim, może lublinieckim, a więc mieszkańcy Krupskiego Młyna, czy Tworoga musieliby wówczas załatwiać swoje sprawy urzędowe w Gliwicach, osoby z Ożarowic chyba w Będzinie). A dla Tarnowskich Gór - miasta grodzkiego, wysepki w powiecie gliwickim, też nic pozytywnego by z tego pomysłu nie przyszło.
Takie rozwiązanie nie dałoby też nic konkretnego Tarnowskim Górom. Nikt nie staje się bogatszy od przekładania pieniędzy z jednej kieszeni do drugiej, tak samo przekładanie pieniędzy z jednego urzędu do drugiego niewiele by dało mieszkańcom. Już nie chcę być złośliwy i wykazywać, ile rzeczy jest do zrobienia na miejskich drogach i szkołach. Czy nie lepiej tym się zająć, zamiast myśleć o przejęciu zadań powiatu? Który, jak lubi to podkreślać burmistrz, ma być w gorszej sytuacji niż miasto.
Jeżeli jest dobra wola, nie ma problemu ze współpracą i dogadaniem się dla dobra mieszkańców. A ważnych uchwał nie należy podejmować ze względu na charakter burmistrza, który akurat współpracować nie potrafi, bo przecież urząd burmistrza sprawowany jest kadencyjnie.
Jestem zażenowany tym pomysłem. Rozumiem, że docelowo jego rezlizacja zwiększyłaby nieco władzę burmistrza. Czy jednak dla wpływu na obsadzenie kilku stanowisk instytucji podlegających teraz powiatowi warto psuć dobre rozwiązanie?
Jestem przekonany, że najbliższy czas skończyć z tolerancja dla szkodnictwa Inicjatywy Obywatelskiej i Arkadiusza Czecha. Zwracam się do wszystkich ugrupowań politycznych, aby zrezygnować z swoich ambicji (sami taką gotowość deklarujemy) i dla dobra zarówno Tarnowskich Gór, jak i gmin powiatu tarnogórskiego, skonsolidować się i zrobić wszystko by odsunąć go jesienią od władzy.

Zapraszam do lektury tekstów samorządowców Platformy Obywatelskiej poświęconych tarnogórskim przedszkolom, które zamieściliśmy w "Gwarku".

Długi weekend, więc i przerwa w zajęciach warszawskich (choć do parlamentarnych wakacji jeszcze daleko, zaplanowane są przed nimi jeszcze trzy posiedzenia). Przerwa w obradach parlamentu daje szanse na odrobienie zaległości w spotkaniach w Tarnowskich Górach. Cieszę się, że rozmowy poświęcone jesiennym wyborom samorządowym już mniej dotyczą kwestii personalnych i pomysłów na kampanię, a bardziej programu, który chcielibyśmy realizować.
Poza spotkaniami z kolegami i koleżankami z Platformy Obywatelskiej, a także z naszymi koalicjantami, zdarzały się ostatnio także rozmowy z osobami z Inicjatywy Obywatelskiej - czasem przypadkowe, ale też inspirowane.
Stres i napięcie widać ostatnio głównie u naszego burmistrza (sporo krąży po mieście plotek i domysłów nt. przyczyn takiej kondycji psychicznej), ale moi rozmówcy też bywali nieco poddenerwowani. Szczególnie dotyczyło to samorządowców powiatowych, w większości ich komentarzy do tego, co robią w powiecie pojawiało się stwierdzenie: „Wiesz jaki jest Arek…”, a potem zapewnienia, jak to bardzo nie chcieliby pod dyktando radnego Józefa Korpaka sabotować naprawiania sytuacji w powiecie.
Czasami ciężko było mi ze spokojem wysłuchiwać tych żali („no wiesz, była dyscyplina”) i zapewnień: „Ale wiesz w przyszłej kadencji tak nie będzie, może nie będziemy już musieli go słuchać, może uda nam się współpracować”.
Odpowiadałem im: „Guzik będzie inaczej, sami dobrowolnie przyjęliście taką rolę szkodników i teraz boicie się politycznej odpowiedzialności”. Świadome granie na destrukcję, liczenie, że jeśli upadnie szpital, to uda się przejąć władzę, a potem wpadanie w panikę, kiedy okazuje się, że sytuacja w szpitalu się poprawa, to zwyczajnie podła postawa. Nie da się jej usprawiedliwić.

Wczoraj rano w moim biurze poselskim spotkałem się z gimnazjalistami, którzy wzięli udział w organizowanym przeze mnie konkursie na najlepszą recenzję książki spoza kanonu lektur szkolnych. Z przyjemnością wręczyłem im nagrody i dyplomy. Pierwsze miejsce zajęła Katarzyna Ochman z Gimnazjum w Krupskim Młynie za recenzję powieści obyczajowej „Ulica tysiąca kwiatów”, która dzieje się w Japonii tuż przed wybuchem II wojny światowej. Przyznałem także cztery równorzędne drugie miejsca oraz kilka wyróżnień. Recenzji napłynęło kilkadziesiąt, cieszy mnie więc fakt, że (wbrew panującym opiniom) młodzież nadal książki czyta, a nawet pisze o nich niezłe recenzje. Myślę, że do kilku recenzowanych przez młodzież książek sam sięgnę.
Po spotkaniu z młodzieżą poszedłem na jubileusz 50-lecia Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Tarnowskich Górach, żeby dołączyć się do płynących zewsząd życzeń i gratulacji. Pogoda dopisała, a podczas pikniku rodzinnego na małych i dużych czekało wiele atrakcji i niespodzianek. Dla mnie była to wizyta podwójnie miła - raz, że od paru lat jestem prawie że sąsiadem ośrodka, a dwa, że pracowała w nim moja babcia Stanisława Głogowska. Ponieważ ja moją babcię pamiętałem tylko jako emerytkę, dopiero pod koniec uroczystości ten fakt jakoś odświeżył mi się w pamięci.

Dziś w bytomskiej Agorze, gdzie moje córki były na urodzinach, złapał mnie TVN 24 (jak kiedyś funkcjonowaliśmy bez komórek? ), przyjechała pani redaktor i porozmawialiśmy o dokumentach związanych z wnioskiem o uchylenie immunitetu Mariusza Kamińskiego (oczywiście pytania nawiązywały do tego, że byłem jednym z 9 posłów, którzy materiały prokuratury przeczytali). Nagrania mają być wykorzystane bodaj w poniedziałkowym "Czarno na białym".

Na takie koncerty jak wczoraj warto podróżować kilka godzin, nawet jeśli droga w obie strony trwa trzy razy dłużej niż sam występ. Byłem na wielu koncertach, na kilka wybieram się w najbliższym czasie, ale ciarki po plecach tak ja wczoraj już dawno mi nie przechodziły.
Mówi się, że to mogła być ostatnia okazja, by zobaczyć Black Sabbath, ale po tym co wczoraj pokazali, nie byłbym tego pewien. Pomimo wielu lat zdecydowanie niezdrowego trybu życia panowie byli w formie, a utwory z nowej płyty (nagranej w oryginalnym składzie po 35 latach przerwy! ) świetnie komponowały się z legendarnymi klasykami hard rocka. Wspaniały koncert, entuzjastycznie przyjęty przed publiczność, która zapełniła po brzegi halę w Łodzi. Miłośnikom rocka polecam obejrzenie fragmentów na youtube, bo już jest ich oczywiście dużo.

Wczoraj w mediach sporo uwagi poświęcono faktowi, że wniosek prokuratury o uchylenie immunitetu Mariuszowi Kamińskiemu przeczytało w kancelarii tajnej jedynie 9 posłów. Chciałem się więc pochwalić, że byłem jednym z tych dziewięciu.