Na stronie felietonów trójka subiektywnie władających klawiaturą panów (czy jest wśród nich tradycjonalista posługujący się piórem wiecznym albo chociaż długopisem prowadzi czytelników w zimowe, lokalne i polityczne tematy. A to o śniegu, a to o tutejszych politykach funkcyjnych, o przymiotniku "cholerny" i gadzim języku. Kto chce, niech czyta.

W "Pulsie Medycyny" znajdziemy też coś aktualnego, chociaż nie politycznego czy samorządowego. Na przykład to: "Nowy lek przeciw otyłości dostępny w USA"
http://www.pulsmedycyny.com.pl/index/archiwum/13878/1.html
Albo to: "Fiasko kolejnego leku przeciw otyłości"
 http://www.pulsmedycyny.com.pl/index/archiwum/13469/1.html

Satyra, czy co?

Koła samochodów rozjeżdżają się na mokrej i śliskiej jezdni - każde w inną stronę. I śnieg sypie z przejęciem w ślepia aut a wiatr smaga ciężkimi, wilgotnymi płatkami szklane ich oblicza. Jest romantycznie.

Wczoraj przyjęłam ze spokojem automatycznie wygłaszane info telefoniczne uzyskane pod 991: " W mieście Tarnowskie Góry na skutek poważnej awarii elektryczność nie dociera do odbiorców. Usunięcie awarii przewiduje się na godzinę 17:30".  Ogromna część miasta pogrążona została w ciemności.
Vattenfall bada wytrzymałość swych klientów - tak zgodnie orzekliśmy z kolegą po przeprowadzonej przydługiej telefonicznej rozmowie. To jasne, że pobór mocy jest obecnie większy niż przed 5 czy 10 laty. Zwiększyła się liczba domów mieszkalnych, domów handlowych, domów-instytucji i domów rzeczywistych w ogóle. I chociaż w Tarnowskich Górach liczba mieszkańców spadła, odbiorników/odbiorców prądu jest znacznie więcej niż kiedykolwiek wcześniej - to nie ulega wątpliwości - cecha cywilizacji XXI wieku. No i oczekują oni (ci odbiorcy) życzą sobie, żądają więcej, lepiej, szybciej tego "pałeru" napędzającego wszystko i wszystkich. Zabrakło prądu? Zabrakło też wody - pompy elektryczne nie działają przecież. Zabrakło gorącej herbaty - kuchenki elektryczne padły na głodzie. Zabrakło ciepła - piece gazowe (ekologiczne) potrzebują elektryczności do działania.
    Katastrofa, kataklizm i bógwicojeszcze zagląda nam do oczu, garnków, pod kołdry. A my nic, spoko, klapki zakładamy na ślepia i ucha nasze i przeczekujemy bezświadomie. 

  Po co to wszystko? To pytanie padło w odpowiedzi na moje skierowane do Grzegorza Miecugowa: "Jakie pytanie najczęściej pan sobie zadaje i nie znajduje na nie odpowiedzi?" A dzisiaj dodam inne: "Po co to wszystko? I do czego to prowadzi?"
.....................................................................
Połaczyłam się z Remondisem, aby zainterweniować w sprawie nieprzejezdnych ulic - tarnogórski Remondis nie prowadzi takich usług na terenie naszej gminy, gdyż przetarg wygrał Remondis gliwicki. A to ci niespodzianka! W Urzędzie Miejskim sprawę
przejął urzędnik - zadał kilka szczegółowych pytań, sam określił obecną sytuację, zobowiązał się do dopilnowania przebiegu odśnieżania na wymienionych przeze mnie ulicach a na koniec zaprosił do dalszego kontaktu i przekazania uwag dotyczących przebiegu akcji. Naprawdę bez najmniejszego zarzutu załatwił sprawę interesanta,
petenta, klienta czyli mnie. Wzorowo!
PS. Mowa była o panu Gaszu (imię ... przepraszam, uleciało z mej pamięci)  

Powrót z wieczornego spotkania w towarzystwie dwóch młodych kobiet zakończył mój dzień powszedni. Do Klubu 22 zaproszeni zostali dwaj mężczyźni - jeden przystojniejszy i bardziej męski od drugiego, drugi bardziej znany od pierwszego, obaj - z poczuciem humoru. Werble proszę! Tuuuuszzz!!! Redaktor i filozof Grzegorz Miecugow i Janusz Kożusznik - inżynier i rysownik gościli w tarnogórskiej Galerii Satyry NaTynku!

        

Oto jak promowane są miasta poza ich granicami - Grzegorz Miecugow przywiózł do Tarnowskich Gór klimaty Krakowa i Warszawy (dwóch stolic Polski) a Janusz Kożusznik reprezentuje Katowice (stolicę województwa) i Bytom (miasto górnicze, jak Tarnowskie Góry). Michał Graczyk - satyryczny rysownik poza kadrem - z Nysy i z Niemodlina - przyjechał z prześliczną towarzyszką, jak i on pracującą w tamtejszej lokalnej kulturze (gościli już w TG wcześniej wraz z kulturalnym narybkiem, czyli utalentowaną młodzieżą). 

Mówiono głównie o życiu (pociągach, psach, studiach, przyjaciołach i innych) oraz o władzy - szczebel najwyższy, parlamentarny i rządowy. Wśród publiczności dało się natomiast słyszeć wymianę informacji na temat bieżącego wydarzenia politycznego szczebla lokalnego - odbyła się druga sesja Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach. Do porządku obrad wprowadzono niespodziewanie dwa projekty uchwał (z zakresu budżetu gminnego). Dowiem się i potwierdzę jutro.

Teraz czas oddać najbliższe godziny Morfeuszowi.
..........................................
Już jutro! Sobota! ALBUM FOTOGRAFICZNY można otworzyć klikając myszką na miniaturce zdjęcia.

Tak było - Miecugow i Kożusznik w Galerii NaTynku

Zakaz palenia papierosów. Interesujący jest sposób, w jaki zechcą wyegzekwować go w stosunku do nałogowych palaczy zarządzający szpitalami. Istnieje szereg dowodów na to, że pacjent hospitalizowany jest narażony na działanie stresu nie tylko z uwagi na niezwyczajne dla niego warunki szpitalne ale i na obowiązujący zakaz palenia. Nagłe odstawienie palenia wywołać może szok i to zarówno psychiczny jak i fizyczny, bowiem szereg substancji zawartych w papierosie uzależnia także fizycznie czyli umożliwia sprawne funkcjonowanie organizmowi palacza. Zaś negatywne konsekwencje psychiczne mogą mieć wpływ na pogorszenie relacji w rodzinie nałogowca i jego relacji w społeczenstwie. Są tego potwierdzenia w praktyce.
Autorytety medyczne mówią więc o trudnym wyzwaniu, które muszą podjąć w obecnej sytuacji. W stosunku do pacjentów, pracowników a nawet samych siebie.

   W wielu krajach palący lekarz traci autorytet i wiarygodność; w Polsce zagadnienie to ma nadal inny wymiar, ponieważ bywa, że pacjent w szpitalu czy przychodni spotyka się z lekarzem palącym papierosa. Przepisy prawne bywają w rzeczywistości tylko spisanymi regułkami, raz przestrzeganymi a raz nie. Nie tyko w szpitalach ale i w instytucjach publicznych. Nie tylko w salach chorych ale i, jak przeczytałam w "Gwarku", na sali sesyjnej tarnogórskiego ratusza. A może się mylę? 
A na marginesie dodam, że brak mi będzie w kawiarniach (mówię o sobie - niepalącej) charakterystycznego zapachu tytoniu zmieszanego z zapachem kawy. Jestem kawoszem a wiadomo, że kawa ... Co z kawą w przyszłości?   
...........................................................................
Otwarte przestrzenie; takie sobie teren w Tarnowskich Górach - doskonale widoczny a nie zauważany przez mieszkańców. Na zdjęciu widać to samo miejsce sfotografowane rankiem niedawno pożegnanej jesiei i już zapomnianej wiosny. Kolaż na zimę.  

       

To dobrze, że temperatura rośnie - śnieg stopnieje, woda spłynie i po zimowym kłopocie. A za kilka dni - temperatura w dół. I tak w kółko.

       

Zdjęcie - zima na ulicach TG pięknie się prezentuje przy słonecznej pogodzie.

Dziwne bywają amplitudy ludzi,
Jednych podgrzewać trzeba, drugich studzić.

(J. Sztaudynger)

       

Duże wyżej, małe niżej. 

Pisanie milutkie, łatwiuśkie, apolityczne. 

Minęły imieniny Basi, nadchodzą imieniny Mikołaja, Ewy i Adama, Sylwestra i innych. Ile dobrych życzeń słyszą zwykle solenizanci? Ile z nich ziści się?
..................................................................................
Samica bażanta - bażancica ( przefrunęła krótkim lotem ogrodzenie i przysiadła na chodniku, zaraz przy jezdni, schowana w tunelu śnieżnym. Czy została osłabiona mrozem? To naprawdę ciężkie dni dla zwierząt. Jemiołuszki napuszone siedzą w krzakach, sikory trochę hałasują, sroka przelatuje nisko a wróbli wcale nie widać.

       
............................................................
W minionych kilku dniach odbyło się parę spotkań, w których uczestniczyłam. Między innymi pierwsze spotkanie w sprawie organizacji Dni Gwarków 2011 a konkretnie w związku z pochodem historycznym. Poniżej zamieszczam zdjęcie grupy jego uczestników. Mimo otwartej formy i ogłoszeń w lokalnej prasie przybyło tylko dwoje mieszkańców (w tym AKL). Obecni byli oczywiście pracownicy TCK, reprezentant Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej, przedstawiciele policji oraz pan Andrzej Książek.

       
...............................................................................
Dzisiaj natomiast, jako element Kolażu Kultur, miał miejsce wieczorny spacer po starówce z doktorem Krzysztofem Gwoździem. Wcześniej, na krótko gościło nas muzeum a pani Beata Kiszel oprowadziła nas po wystawie na temat buddyzmu - właśnie kończy się termin jej ekspozycji. 

       

Ale,ale! Poranek niedzielny to mój rutynowy pobyt w parku wodnym. Tym razem spotkałam tam, na suchym lądzie, dwie błękitnookie wolontariuszki PCK w trakcie kwestowania. Chętnie przypomnę sobie ich imiona oraz cel zbiórki, może się odezwą? W każdym razie życzę im zdrowia po kilkugodzinnej kweście w zimowej aurze!
          
........................................................................................................
Jeszcze w grudniu (czas ucieka szybko) przygotujmy zapobiegliwie produkty niezbędne do zapewnienia sobie udanego następnego roku:

- bierzemy 12 miesięcy, oczyszczamy je dokładnie z goryczy, małostkowości i lęku.
- nastepnie rozkrawamy każdy miesiąc na 30 lub 31 części, a w szczególnym przypadku na 28 – tak, aby zapasu starczyło dokładnie na cały rok.
- każdym dniem delektujemy się z osobna, dzieląc go na kawałek z pracą oraz dwa kawałki pogody i wypoczynku.
- do tego dodajemy trzy duże łyżki humoru, łyżeczkę tolerancji, ziarenko ironii i odrobinę taktu.
- następnie całą masę polewamy dużą ilością miłości.
- gotowy wyrób przyozdabiamy bukietem uprzejmości i podajemy codziennie z radością oraz ogromną filiżanką dobrej, orzeźwiającej wiary w ludzi.

Z tego przepisu skorzystać może każdy chętny, a niechętnym mogą przygotować taki rok bliscy cierpliwie ich znoszący.  

Kończy się rok kalendarzowy a także budżetowy rok dla miasta. Przyjdzie czas rozliczeń wydatków i przychodów, refleksji nad sposobem rozporządzenia pieniędzmi. Budżet domowy potrzebuje takiego podsumowania, w budżetach firm jest to obligatoryjne, a budżet miejski ... czy ktoś chce czy nie też trzeba rozliczyć. 

 100 tysięcy złotych przeznacza Urząd Miasta na świąteczne oświetlenie Tarnowskich Gór - doniosła prasa a dokładniej "Dziennik Zachodni" w piątkowym numerze. Rozgladam sie i patrzę na kolorowe światełka, fotografuje i zachwycam się -śliczności! Bajka! Bajka zwielokrotniona! "No widzisz! No widzisz" - spotkana koleżanka wskazuje palcem. Patrzę i widzę wysokie zwały śniegu na chodnikach i grubą warstwę zalegającego na jezdniach -  tych poza ścisłym centrum ale ... także na tych zapomnianych właśnie w centrum. Ulica Bończyka, Mickiewicza, Okrzei, uliczki między blokami MTBS-u przy Kościuszki czekają na odwilż. Kto wie, moze wcześniej doczekają się usunięcia śniegu.      

 Stojąc na ulicy razem z napotkaną znajomą zastanawiałyśmy się, czy nie lepiej przeznaczyć 50%, no - choćby 30% tych 100 tysięcy złotych z rozwieszonych lampek na odśnieżanie miasta. Czy dałoby się zatrudnić za część tych pieniędzy osoby bezrobotne (jakież to wsparcie w programie zwalczania bezrobocia), które załadowałyby na ciężarówki albo przyczepy traktorów zalegający śnieg? Śnieg trzeba wywieźć a nie przesypywać go z jezdni na posesje właścicieli i zmuszać ich do
usuwania go na własny koszt i własnym wysiłkiem. Już raz zapłacili za odśnieżanie
w formie podatku. Może należałoby zmniejszyć ilość światełek a raczej jezdnie uczynić przejezdnymi a chodniki łatwymi do przejścia? Czy można te dwie sprawy zrównoważyć? Pytania, pytania ...
    W perspektywie czasowej odwilż - śnieg zacznie topnieć. 
.........................................................................................