Przedpołudnie okrywam zasłoną tajemnicy, zbyt zwykłe, zbyt pspolite, zbyt  rutynowe, aby o nim opowiadać. Ale jednak pewne szczegóły pozostawię w swej pamięci. 
.......................................................................................

Wieczór to dwa tłumy :

Pierwszy tłum licznie zebranych słuchaczy uniwersyteckich III wiecznych w TCK - goście przybyli na zakończenie roku akademickiego w liczbie ... symbolicznej. Drugi tłum-ek mniej liczny ale poetycki w "Innym Śląsku" - reprezentacja gości podobnie, jak wyżej opisanej okolicznosci, nikła liczbowo.
.....................................................................................................
Acha. Przed 3 bodajże dniami obeszłam z pewnej odległości drabinę opartą o ścianę, mimo tego, iz nie jestem przesądna po nia nie przejdę. Nad moja głową pyszczki młodych lwów pieścił pędzlem anonimowy artysta nie ujawniający swej twarzy. Niemniej cenię jego talent i inwencję - przywrócił maszkaronom na rogu ulicy Górniczej i Lompy sporo latek, zamiast zrzucić je, tak po prostu, do gulika.

      

1. Roztropność
2. Sprawiedliwość
3. Umiarkowanie
4. Męstwo

Kto nosi w sobie w dzisiejszych czasach 4 Cnoty Główne?
W pewnej niedawnej dyskusji usłyszałam, że to walory przedstawicieli władzy.
"Ty też jesteś męska - dodano - składałaś ślubowanie radnego, rodzajnik męski".

Cóż, czwarta cnota musi mi więc mocno zapaść w duszę. Pozostałych trzech stale się uczę. Jakże lżejsze życie mają samorządowcy, mężczyźni. Oni z racji płci nadanej im przez naturę jak sztandarem mogą powiewać ... zagalopowałam się... męstwem? Męskością?

Generalnie mężczyźni jako tacy mają łatwiejsze życie (płciowe, społeczne, polityczne) niż kobiety. Bo jeśli nawet cecha płciowa lub cnota przypisana im w powyższym spisie jest w szczątkowym lub niedorozwiniętym stadium, mogą o niej pogadać, napisać albo sfotografować się w odpowiednio wielkim samochodzie lub na wyrośniętym rumaku.
.........................................................................
Wczoraj z Biura Rady Miejskiej odebrałam korespondencję i tak m.in. w najbliższych dniach czeka mnie:
- posiedzenie Komisji d/s RZPSiOŚ - 19.06
- posiedzenie Komisji BiPP - 22.06
- warsztaty nt strategii i rozwoju miasta - 22.06
- sesja RM - środa - 24.06
- posiedzenie Rady Społecznej TOTU - 26.06

Otrzymałam też zaproszenia do udziału w utworzonych niedawno radach i zespołach. A jak znam życie, własne życie, jest przede mną jeszcze długa historia...
Ale! Wiem jedno: jestem kochana! Tak, to pewne, kocha mnie praca.
...................................................................................
I tak się tylko zastanawiam nad zmianą miejsca zatrudnienie... Zamieszczam testowo ogłoszenie:

POSZUKUJĘ PRACY
która byłaby rozrywką.
Przejdę specjalistyczne przeszkolenia i praktyczny trening okolicznosciowy
 (na szkoły nigdy kamieniami nie rzucałam), zakupię stosowną garderobę imprezową. Deklaruję pełne zaangażowanie w wypełnianiu służbowych obowiązków.
Oczekuję co najmniej 4 - letniego kontraktu z wynagrodzeniem ustalonym
 w odrębnych negocjacjach nie niższym od 5-krotnej średniej krajowej. 

To przed snem. A jutro... do roboty.

To był dzień!  Mocne wrażenia! Od rana:
-przegonienie psa przy rowerze w drodze po "Gwarek" - felietoniści (cała czwórka spisali się nieźle), w to mi graj;
- uzupełnienie korespondencji potrzebnej bardzo - w formie elektronicznej; któżby w obecnych czasach zaprzątał sobie ręce piórem. Klawisze kmputera ani to przestarzałe narzędzie jednak nie są mi obce.
- kilka godzin pracy w medycynie; powiadam wam, powiadam! Badźcie wierni bogini Profilaktyce a łaska zdrowia na was spłynie;
- sesja RM, która przebiegła w widocznym porządku i bez chaosu oraz utarczek słownych. Niestety, pan Burmistrz był nieobecny, natomiast oprócz radnych, obsługi prawnej i Biura RM byli na sali obecni byli:
- przedstawiciele prasy - 2 osoby,
- pełnomocnik burmistrza d/s polityki informacyjnej - 1 osoba,
- przedstawiciele Rady Powiatu - 2 osoby,
- Poseł na Sejm RP - 1 Tomasz Głogowski,
- honorowy aczkolwiek nietytularny wirtualnie radny - 1 Pan M.M. 

I........ UWAGA!................. I........ UWAGA!..............
Dwa gołąbki, ciche, symbole pokoju, wzory niewinności i łagodności.

Wleciały na salę sesyjną i ostały się ku łagodzeniu obyczajów. Już nie tylko dwie radne sprzyjają kulturze przebiegu sesji ale i te zesłane z niebioskłonu przez otwarte okno stworzenia - skrzydlaczki podgruchaczki z przestrzeni nadratuszowej.

To nie zuchwalec, to raczej naiwniak przedostał się w świat polityki, gdzie znalazł się w towarzystwie interesującym.

Flesze! Obiektywy! Oczy! Skierowane na nie - oto nasza nadzieja na dobro szerzące się po Tarnowskich Górach.
..............................................................................................

Na koniec dnia:
- małe spotkanie urodzinowe - spóźnione o kilka dni - koledzy przyjęli życzenia i upominki. Mój krótki nocny spacer powrotny do domu wśród zapachów wieczornych jaśminów, w gestej ciemości nocnej rozświetlonej żółtym światłem ulicznych latarni, w mokrej od ksieżycowej rosy trawie nie trwał długo. A szkoda...

Jedni powiadają:
- Co za paskudna pogoda! Pada już kilka dni. Kiedy się skończy? - to narzekania mieszczuchów albo wczasowiczów.
- Wspaniała pogoda! Oby tak jeszcze popadało kilka dni. - tak mówią rolnicy, ogrodnicy.

Niezależnie od punktu widzenia, fakt jest faktem.

Jutro odbędzie się sesja nadzwyczajna RM a za tydzień - planowa. 3 w 1. Trzy sesje w jednym miesiącu. Do tego dochodzą posiedzenia komisji, udział w posiedzeniach Rady Społecznej TOTU oraz Rady Muzeum, praca nad nowymi interpelacjami, przygotowania do innych spotkań. Czerwiec jest zwykle wypełniony zajeciami po brzegi, a to chyba z racji zbliżającego się końca roku szkolnego.

Dorosłe dzieci przygotowały uroczystość urodzinową swojej mamie (mojej w pewnym sensie "powinowatej" cioci??. 
Koncert kwartetu smyczkowego z repertuarem klasycznym i jazzowym a nawet popowym włącznie - solenizantka lubi instrumenty smyczkowe.

     
Zdjęcie - w przerwie koncertu prześliczne skrzypaczki sfotografowałam z naręczmi nut.

Występ dwojga młodzieńczych wnuków z klasycznymi numerami satyrycznymi - jubilatka uwielbia taktowną rozrywkę. 
Stonowana chociaż ożywiona atmosfera rodzinnych i przyjcielskich rozmów - bohaterce dnia zależy na kulturze osobistej własnej i gości.

Kilkugodzinna uroczystość przy stole, na którym zmieniały się potrawy, odbyła się w sąsiedztwie narożnego domku, który jest właśnie w remoncie -  róg Rymera i Placu Gwarków.  Lokal gastronomiczny "Rymera 6" to ostatnie chyba niegdyś gospodarstwo wolne w staromiejskim śródmieściu Tarnowskich Gór. Pan Konopka zjeżdżał z pola swoim drabiniastym wozem w czasie żniw, gdy w niedzielę do kościoła wierni zmierzali na sumę. Tutaj z blaszanymi bańkami chodziło się po mleko prosto od krowy. Teraz w dawnej oborze znajduje się kuchnia lokalu a niewielką stodołę z sąsiekiem przerobiono na antresolę na otwartym powietrzu. Na ścianach dawnej sieni wiszą dyplomy z zawodów w lotach gołębi pocztowych gospodarza.

Doceniam  inwencję inwestora, jeszcze bardziej doceniam fakt docenienia przez niego swoistego uroku ponad stuletniego domostwa, którgo człowiek ten nie powalił w gruzy dla wzniesienia tu plastikowego albo blaszanego baraku podobnego do kurnika. Szczęśliwie Plac Gwarków zachował nieźle staromiejską zbudowę; nie został skażony szpetotą jak Rynek.

Cieszy mnie też remont rogowego domku, do którego mała dziewczynka z teczką ogromnych nut przychodziła na lekcje gry na pianinie. Widzę ją teraz, jak wspina się na palce, wyciąga wysoko rękę, aby nacisnąć okrągły guziczek staromodnego dzwonka. Stojąc na stopniach prowadzących do drzwi domu czeka na pojawienie się w nich uśmiechniętej, schludnie ubranej nauczycielki muzyki - pani Widerkowej. W pokoju z niewielkimi oknami z widokiem na dzwonnicę i kościół znajdowały się bibeloty porcelanowe, koronkowe serwetki na fotelach i stołach, drewniane kwietniki z paprotkami oraz w rogu - pianino. Przy nim dziewczynka zasiadała obok swej nauczycielki  ubranej w sukienkę z białym wykrochmalonym kołnierzykiem, ciepło jej czuła na sobie a uśmiech jej szedł za nią w czasie drogi powrotnej do domu. 

I tak sobie myślę: "Da sie zrobić? Da!" Albo: "Idzie zrobić? Idzie!"

Na sąsiednim blogu moja młoda i utalentowana imienniczka zapowiada niedzielny występ Literackiego kabaretu Tarnina w murach pałacu w Rybnej. To miła wiadomość, gdyż fakt ten w widoczny sposób udowadnia, iż udało się z sukcesem wprowadzić szeroki zakres różnorodnych imprez kulturalnych w to charakterystyczne miejsce (szczęśliwie nadal własność miasta Tarnowskie Góry), dawniej kojarzone głównie z muzyką klasyczną i ... weselami. I on ci to uczynił:
- nowy
- młody
- z wielką kulturą osobistą i taktem
- elegancki
- i, co tu ukrywać, przystojny
prezes, Adam Morawiec, obecny gospodarz tego urokliwego i zabytkowego obiektu otoczonego wieloma, wieloma drzewami oznakowanymi czerwonymi karteczkami - nie dotykać  - pomniki przyrody.

Sam pałacyk wielokrotnie zmieniał właścicieli: ród Blachów, Kotulińscy, Warkotschowie, Chrząszczewscy i Koschutzcy a także Donnersmarckowie a mimo to nieżle o niego dbano, jako i dba pan Adam. Nie poszczęściło się willi przy ul. Ogrodowej. Życzyłabym sobie, a w życzeniach tych nie jestem odosobniona, aby ten obiekt pozostawszy własnością naszego miasta, znalazł gospodarza, menedżera, zbawiciela, który podniesie je z upokarzającego upadku.