Zamierzałam wybrać się dzisiaj rano do Parku Wodnego na rowerze; sen minionej nocy przyniósł mi relaks i energię. Jednak przesuwające się po niebie chmury wzbudziły we mnie wątpliwości i zamiast dwóch - użyłam jednak czterech kółek czyli pojechałam samochodem. Śniadanie zjadłam późno - była już jedenasta. Później do koscioła ale ... spóźniłam się nieco i zmieniłam kolejność. Zamiast porządku: kościół i wybory, były najpierw wybory a później kościół.

W samo południe weszłam zdecydowanym krokiem do lokalu wyborczego, gdzie czekało na mnie 5 spokojnych ludzi. 1 + 5.   Okazało się, że zafunkcjonowałam tu jako 148 wyborca i skompletowałam w ten sposób 10%  uprawnionych do głosowania. Będę oczekiwać na ostateczne informacje po zamknięciu lokali wyborczych.

Przed wieczorem, gdy z biurka usuwam dokumenty porządkując je, słucham nagrań odgłosów natury - dyskretny koncert międy trawami i niebem przygotowuje mnie do snu. Wraz z obrazami oglądanych warpii wracają do mnie zapachy i powiewy wiatru znad łąk pokruszcowych. Czy będąc w innym mieście, w innej okolicy słyszeliście o takich miejscach? Widzieliście takie miejsca? W Tarnowskich Górach są jeszcze pozostałości po kopalnictwie srebra: szyby, szybiki, tereny po odkrywkach - kilkaset lat odchodzących bezpowrotnie w zapomnienie i niebyt.

Na zdjęciu widać malownicze pagórki i zapadliska - miejsca, w których siły swoje, zdrowie i życie zostawiali wynajmowani przez gwarków do pracy robotnicy. Pod zwałami nawozonej ziemi znikają nie tylko one ale i stanowiska ogniowe z okresu II wojny światowej. Czy pewnego weekendu albo popołudnia, bo to krótka trasa, rodzinną wycieczkę do parku wodnego, multikina albo supermaketu możecie poprowadzić w tamte okolice? To zaledwie kilometr od kopalni zabytkowej. Tam można zostawić ślad swej stopy a w pamięci zatrzymać obraz znikającego krajobrazu, naturalne dziedzictwo tarnogórskiej ziemi. Ja tam będę znowu...

Separować, anektować, internować, izolować... itd

Dzisiejszy i jutrzejszy dzień przeznaczam na:
- oderwanie się od ludzi,
- samotność na ile się uda,
- odrębność od ... czegopopadnie.

Taka moja prywatna cisza przedwyborcza. Czy dobrze wybrałam?

                  Tak ozdobione zostało wejście ratusza tarnogórskiego.  
 

Rano się długo wylegiwałam w łóżeczku - wstałam dopiero o 6:05.

Gdy pies moczył bródkę wśród mokrych od rosy źdźbeł trawy, skrzeczały w pobliżu sroki, które pojawiaja się coraz częściej już nie pojedynczo ale w dwójkę albo w trójkę; coraz rzadsze są natomiast podskakujące dwunożnie ćwierkacze czyli polskie wróbelki. 

Wyjazd do pracy a później kilka godzin w pomieszczeniach profesjonalnie przygotowanych do wykonywania zawodu medycznego.

Do Galerii "Inny Śląsk" przybyłam spóźniona o półtora godziny i prezentacja proekologiczna umknęła mi w niedaleką jeszcze przeszłość. Rzecz była głównie o wyrobiskach dolomitowych na terenie Bytomia ale i o sąsiedztwie tarnogórskich Bobrownik czyli  wspólnym dla dwóch miast obszarze Natura 2000. Tematyka obejmowała m.in. sukcesję naturalną przyrody na terenach po planowej działalności gospodarczej człowieka oraz o szczęście ludziom niosącej obecnej planowej działalności gospodarcza.

Zdjęcie - wśród obecnych znalazły się małomówne osoby reprezentujące przedsiębiorstwo "Sportowa Dolina" prowadzące między innymi - jak twierdzono - aktywną działalność proekologiczną.

Finał konkursu poetyckiego im. Ks. J. Twardowskiego. Ważny gość biskupiej rangi zaszczycił uroczystość wręczania nagród laureatom.

     

Jedna z laureatek XVI Tarnogórskiego Konkursu Poetyckiego im. ks. J. Twardowskiego - nakielczanka z koleżanką. Nie! Ta młoda osoba po lewej to nauczycielka laureatki! Obu Paniom gratuluję i pozdrawiam!

I jeszcze tylko moja obecność na części oficjalnej uroczystości w "Stasiu". W kuluarach, po ceremonii - bardzo udanej dzięki Pani Profesor Bentkowskiej - oficjele zapewne snuli plany w celu realizacji marzeń społeczników Królewskiego Gimnazjum Realnego.

Jedna z niespodzianek uroczystości - wygłosiwszy porażająco interesujący wykład o Królewskim Gimnazjum Realnym - Pan M. Wojcik wręczył w prezencie dyrektorowi LO, Panu. K.Sporoniowi, egzemplarz podręcznika botaniki autorstwa pierwszego dyrektora szkoły , Paula Wossidlly. Baaaaardzo stareńki i dlatego będzie zapewne cenną pamiątką.  

     

Już bez tremy, po występie w "Stasiu", młodociani chórzyści, śpiewacy, młodzież, wstępują na ulice swego małego, wielkiego miasta. Pozdrawiam Was i powtarzam za Waltem Whitmanem : "Wielkie miasto to takie, w którym mieszkają wielcy ludzie". ..........................................................................................
Opadłam z sił po dniu roboczym i tygodniu z atrakcjami i dlatego opuściłam  nieoficjalną część uroczystości i udałam się około 20-tej w domowe pielesze. Jako że po drodze do samochodu mijałam wraz z dwoma znajomymi drzwi restauracji koreańskiej, postanowiłam je otworzyć i ryż spożyć przed nocą późną.

Teraz, gdy minęły dwie godziny od ostatniego posiłku, zamierzam złożyć swe członki na otomanie a z jej braku najzwyczajniej zalegnę w łóżku. Na noc. Aż do rana, gdy to dokończę ten wpis, wstawiając wykonane dzisiaj zdjecia.

UWAGA! Aby zobaczyć wiecej zdjęć, należy kliknąć w miniaturkę zdjęcia. Otworzy się album fotograficzny.

Dzień 05.06.2009

Martusia ma 26 lat, stan cywilny - panna, wykształcenie: licencjat, dyplom magistra, pracująca: pełnomocnik d/s czegośtam. "Nie wyobrażam sobie tak ciężkiej pracy. Musi czytać tak dużo pism, odpisywać na nie. I jeszcze tyle spotkań w szkołach i z ważniakami, imprezy kulturalne i sportowe, tyle wyjazdów na delegacje. Skąd on na to ma czas, no i siły?"

Nie tylko ona, ale i wielu innych - dorosłych ludzi wyobraża sobie, że każde pismo zaadresowane: "Do Burmistrza Miasta Tarnowskie Góry" przechodzi przez ręce i kłuje w oczy adresata. I myślą oni, że tenże osobiście na pisma odpowiada!!! Serio! No, moze sekretarka przepisze podyktowaną treść na komputerze. Nie należy właściwie im się dziwić, bo przecież ta forma: "Szanowna Pani, zapoznałem się z...." albo: "W odpowiedzi na pismo z dnia..." oraz podpis z pieczątką: "Burmistrz Miasta ..." itd. jednoznacznie sugerują, że autorem odpowiedzi, pisma, oświadczenia itp. jest osobiście podpisany. NAPRAWDĘ! Dacie wiarę? Tak sobie część obywateli wyobraża pracę z korespondencją najwyższego urzędnika w mieście. Prawie 24 godziny na dobę biurko, okulary, pióro! A przecież... no właśnie: co z drogą urzędową pisma mieszkańca skierowanego do burmistrza? Podejmę się w lekkiej, przystępnej i niezbyt szczegółowej formie przybliżyć czytelnikom lot ich pism nad kukułczym gniazdem, czyli ratuszem. Niektórzy powiedzieliby: "Na ratuszu siedzą gołębie przecież! Nie kukułki." Ale ... niech tak zostanie, jako wirtualne nawiązanie do kultowego filmu.

Otóż:
1. zależnie od charakteru sprawy z kancelarii kieruje się złożone przez obywatela pismo do właściwego wydziału: np. Ochrony Środowiska, Gospodarki Nieruchomościami, Kultury i Promocji Miasta, rzecznika prasowego itd a tam do roboty biorą się naczelnicy. No, też niezupełnie oni osobiście, gdyż przygotowanie odpowiedzi zlecają urzędnikom niższego szczebla np specjalistom, inspektorom itp.

2. Po korektach w wydziale odpowiedź dla petenta kierowana jest na biurko burmistrza, który czyta - gdy sprawa godna jego osobistego zainteresowania, albo i nie - gdy standardowa i łatwa oraz podpisuje tekst odpowiedzi, albo i nie, i wówczas kieruje do poprawki w wydziale. Życzeniem albo poleceniem swym wymusza przeredagowanie pisma, które wraca po jakimś czasie pod jego pióro a następnie...

3. ... zaopatrzone zostaje w odręczny podpis z imienną pieczątkę w miejscu przeznaczonym dla autora. Oto jest gotowy administracyjny produkt do przesłania petentowi.

Martusiu, teraz to już dla Ciebie nie tajemnica, prawda? Jam Ci to sprawiła! No!

...............................................................................
Świeżo wypieczona rumiana bułeczka, czasem zdarza się z zakalcem albo spalenizną.
............................................................................................
Nie skończyłam na dzisiaj jeszcze tematów kobiecych, bo oto Beatka zostawiła dla mnie w Biurze Rady Miejskiej śliczne zaproszenie na wystawę swoich prac. Widziałam je! Zobaczę ponownie! Są śliczne, a że zdobione motywami tarnogórskimi, tym bardziej cieszą serce moje. Beatko! Powodzenia jutro życzę!

    

Film był przyrodniczy. Samce wyznaczają granice swojego terytorium, zbliża się bowiem ruja, w której dochodzić będzie do zdecydowanych walk między nimi ale i do bliskich spotkań trzeciego stopnia ze zdobytymi i podległymi samicami. Teraz głośno ryczą, potrząsają łbami i kopią kończynami podłoże na widok rywala i tak sobie, dla własnej uciechy, bo czasem jednak im się nudzi.

Wrogie pomruki i poburkiwania mają odstraszyć inne zbliżające się samce, choć u innych silnych osobników zdecydowanych na podjęcie wyzwania budzą raczej pobłażliwe miłosierdzie okraszone pogardliwym wygięciem pokrytych sierścią warg. Widok przechadzających się wolno masywnych sylwetek dla obserwujących to wydarzenie członków stada: samic, młodzieży i dzieci, jest urozmaiceniem  codzienności.

 Atrakcyjność swą rujące się osobniki męskie potwierdzają raniąc porożem pobliskie pnie drzew i krzaki; powodują wiele zniszczeń wokół. Pozostawiają też z premedytacją na podłożu naturalny zapach w płynie - uryna, mocz, siki. Produkują ten fizjologiczny płyn w ilościach wydawałoby sie nieograniczonych i wylewają z anatomicznej jamy ciała na elementy otoczenia nie tylko jako informację o swojej obecności ale i ku uciesze chłonących podniecający zapach chętnymi nozdrzami osobników postronnych. Niektóre z tychże podobno dzięki niemu wpadają w stan euforyczny zbliżony do orgastycznego. Zapach władzy roznosi wokół na razie jeszcze lekki wiaterek, który wzmagać się będzie z biegiem dni.

Jakże miłe a pouczające i czasem rozweselające jest prowadzenie obserwacji życia jeleni.  

PS. I jakże tu nie widzieć analogii między zwierzęcym i ludzkim behawioryzmem.

Kolejna sesja Rady Miejskiej jutro o godz. 9:30. Przedmiotem sesji będzie ... porządek obrad znajduje się na stronie tarnogórskiego BIP-u. Przewodniczący wprowadził do niego kilkanaście punktów a m.in. projekt uchwały dotyczącej zmian w budżecie miasta. Burmistrz zorganizował też uroczystość podpisania kontraktu gminnego związanego z realizacją inwestycji oczyszczalni i kanalizacji miejskiej.
.......................................................................
"Czy mogę przyjść na waszą sesję?" - to pytanie padało niejednokrotnie ze strony mieszkańców w czasie mojej rozmowy z nimi.
Kto ma prawo uczestniczyć w sesjach rady miejskiej?
Poza radnymi, których obecność w niej jest przede wszystkim obowiązkiem, uczestniczą osoby określone ustawowo, a także inni zainteresowani, co zapewniają ogólne zasady określone konstytucyjne. Istnieje również ustawa o dostępie do informacji pubnlicznej; tarnogórzanie mogą uczestniczyć w sesji Rady Miejskiej celem uzyskania bezpośredniej informacji.

W Biurze Rady Miejskiej bezpośrednio przed sesją należy wpisać swoje nazwisko na listę obecności a następnie zająć miejsce na widowni sali sesyjnej i uczestniczyć w niej jako słuchacz. W przypadku zamiaru zabrania głosu na tematy objęte porządkiem obrad, trzeba po wcześniejszym uzgodnieniu tego z Przewodniczącym zapisać się na listę mówców. Wiecej informacji można otrzymać w Biurze Rady Miejskiej.