Zbliża się Industriada, no bo czerwiec przecież tuż tuż. A więc zabytki techniki, a więc pozostałości po przemyśle górniczym i hutniczym w Tarnowskich Górach, a więc i inne zdobycze dawnej techniki.

I tak przykładowo wapienniki, te z Dolnego Śląska – z czasów Marianny Orańskiej i te zza miedzy – z Naszego Nakła. Oby im się dobrze działo i rozsądne społeczeństwo „przy życiu” je utrzymywało! Nawet jeśli to ich życie to senny letarg. Niech sobie w spokoju śpią, prawda?

I jeszcze nasz, lokalne zabytki techniki, w Indianerze:

 http://www.tg.net.pl/indianer/zabytki_technika.htm

Ktoś mi powiedział, że na rynku w Tychach postawiono figury-odlewy fok. „Są trzy foki i dzieci się z nich cieszą” – powiedział.  Nie pasowały mi foki na Śląsku, więc sprawdziłam naocznie.

Zaczęło się tak: daaawno, daaawno temu wiele stawów znajdowało się na tym terenie, terenie obecnych Tych/Tychów L Z biegiem lat ubywało ryb w stawach, mniej było tu wodnego ptactwa a wydry już nie rozmnażały się tak szybko jak dawniej.  Ludzie zamieszkujący tamtejszą osadę postanowili więc stawy osuszyć. „Przyda się teren pod miejsce do handlowania – przygotujemy tu targ” . Co pomyśleli, to uczynili.
Po latach, gdy miejsce targowe zaczęto otaczać coraz to nowymi budynkami ustalono, że nadal będzie się tu handlować ale targ stanie się również rynkiem miejskim. Co zaplanowali to zrobili.
I znowu upłynęło wiele lat… „Jakże przyjemnie musiało być w tym miejscu przed wiekami, gdy woda połyskiwała w stawach, ryby pływały w niej, ptaki kołysały się nad nią a wydry zgrabnie przemykały się tu i tam. – pomyślał ktoś.  Niech się tu stanie na powrót woda, ptaki i wydry. Dla ryb już nie będzie miejsca, ale nic to!”. Jak zechcieli, to się stało: zbudowali trzy kamienne stawy, wypełnili je wodą, posadzili wokoło drzewa i … wpuścili do największego stawu  wydry (znacznie przerośnięte.
  

Zdjęcie -

 Historia się powtórzyła – na rynku tyskim od 2008 roku cieszy widokiem, szumem i chłodem fontanna z wydrami.
Taka ci to bajka o wydrach w Tychach. Wydrach – powtarzam! Nie o fokach!
     
zdjęcie
PS.   A tak na marginesie: czy wiecie, że niektórzy mieszkańcy naszego miasta nie wiedzą, że metalowa rzeźba-konstrukcja na tynku to fontanna?

1. Wczoraj w tym samym co dzisiaj miejscu stanął widoczny na zdjęciu autobus. Całkiem prawidłowo chyba zaparkował i domyślam się chyba, dlaczego w tamtym miejscu i chyba jutro również będzie tam parkował. A jeśli nie ten to inny.

2. Pytanie: jakie to miejsce i co się s(u)krywa za autokarem?

3. Twierdzenie: nie zda się na wiele i na długo wyznaczenie 42 miejsc parkingowych w trybie półtora godzinnym, skoro co najmniej 8 godzin dziennie pasy jezdni przy krawężnikach zajmować będą nadal jak do tej pory auta pracowników instytucji i przedsiębiorstw znajdujących się w centrum. Przywożące turystów autokary skichają się najpierw do utraty tchu (a właściwie kierowcy autokarów), zanim znajdą miejsce do parkowania. 

I to byłoby na tyle jak powiadał nijaki prof. mniemanologii stosowanej a ja powiem: i to byłoby tyle.

Tak mi się dzisiaj świątecznie powspominało… Oj, wspominało…
Dawno i daleko nie szukałam tych wspomnień. Przed miesiącem zaledwie, na Śląsku przecież, w Świdnicy, święte miejsce – kościół Zbawiciela, jeden z Kościołów Pokoju. W 500. roku  reformacji, w 360. roku  od jego wzniesienia  podziwiałam dzieło rąk i umysłu ludzkiego. Nie cud to ale cudo przecież, zapewniam! Święte miejsce w świątecznym roku jubileuszowy.

 
Zdjęcie   

Tych, którzy narzekają na podniszczone dzisiejszej nocy dwu lub trzystopniowym przymrozkiem bratki, pocieszam. Te wiosenne kwitnące roślinki potrafią się „mężnie” zachować: przymrozek dokuczy ich urodzie ale za kilka dni będą znowu w doskonałej formie i estetyce. Niebezpieczne mogą być temperatury poniżej -5 st.C .

Od kilku lat wysadzam do skrzynek bratki już w połowie marca a nawet wcześniej, czasem przykryję na noc płatami agrowłókniny (gdy prognozowane są spadki temperatury )i mają się dobrze nie tylko jak dawniejsze odmiany – do czerwca ale i przez całe lato, nawet do września i później. Takie cuda teraz hodowcy-ogrodnicy wyczyniają z odmianami tych kwiatków!
 
 
Decydują się przy wyborze tych roślinek na odmiany miniaturowe – kwiaty mają płatki mniejsze niż te standardowych czy olbrzymich odmian, ale za to krzaczki gęsto pokryte łodyżkami i obficie kwitnące. A zapach? Zapach zapewniony! Zapach to priorytetowa cecha u bratków, którą kieruję się kupując miniaturki. I jeśli nie ma suszy, gwarantowany w wersji oszałamiającej i kojącej zczególnie rano i wieczorami . 

Drops, sparks, crumbs
Krople, iskry, okruchy.

Chyba jednak wybrałabym brzmienie : „Zbieram okruchy”. Po angielsku też tak zabrzmiałoby niby surowo ale chyba wzbudziłoby zainteresowanie: „Collecting crumbs”. Sama nie wiem, jak mógłby brzmieć najlepiej tytuł zbioru mini lub mikro ( wspomnień z moich ucieczek-wycieczek ze Śląska na Śląsk. Może ktoś zapisałby je, wysłuchawszy moich relacji? Stanąłby obok mnie i słuchał, oglądał zdjęcia i notował jak świadek a nie uczestnik? Bo ja nie będę obiektywnie przekazać spostrzeżeń, dźwięków, dotknięć. Wyjeżdżam przecież ale nie opuszczam, przenoszę się ale zostaję, patrzę przed siebie a jednak nie znikają mi sprzed oczu mijane obrazki.

Tak, jednak „okruchy”. Drobne, zbierane i nie zaspokajające głodu a raczej rozbudzające go coraz innymi smakami.  A więc: „Collecting crumbs of Silesia”

1.     1. Kroszonki, pisanki, jaja wszelakie ale w zakresie wielkanocnym są? Są!
 

2.     2. Palmy, palemki, z widłakiem albo z bibułki, gałązki wierzbowe i inne? Są! Poświęcone w Niedzielę Palmową!

3.     Koszyczki, święconka, święcone przygotowane? Tak! Na Wielką Sobotę będą: sól, pieprz, chleb, chrzan, jaja, wędlina, masło. …? BABA i BARANEK!!! 

Wszystko zebrać, od Wielkiego Czwartku do Soboty obowiązki przedświąteczne i religijne wykonywać w powadze a w Niedzielę i Poniedziałek Wielkanocne cieszyć się, świętować, bliźnich miłować i za nich i za pokój na świecie modlić się.