W ciemnym jeszcze wejściu w dzień przygotowałam się psychichnie i finansowo do corocznego zetknięcia z pikietą styczniową. Przy Parku Wodnym pikietować nie będzie jednak "Solidarność" ani nie zrzeszeni pracownicy, albo indywidualni czy grupowi klienci. Natomiast spodziewam się wolontariuszy Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy; to tradycja kilkutetnia, zdążyłam przywyknąć do nich. Informacje o dzisiejszej akcji zbiorczej zagęszczające się od kilku tygodni, nie tylko w Tarnowskich Górach, pozwoliły mi osiągnąć dzisiejszy stan równowagi, więc spokojnie, relaksowo i życzliwie wyruszam na spotkanie dnia i ludzi oczekując w niedzielę tego samego.
.......................................................
Godzina  - samo południe!!!
Po szczęśliwym powrocie Z Parku Wodnego śniadanie spożyłam, kawę wypiłam, myśli poukładałam. Nie utonąłam w basenie ani nie poślizgałam/ pośliznęłam się na ... nie, nie na lodowisku ale na schodach wejściowych (są, jak każe tradycja i szefostwo Parku, śliskie i już) i dodatkowo podjęłam współpracę z baaardzo przystojnymi młodzieńcami uzupełniając zasoby puszek kwestowych. No, nooooo... rośnie młodzież wysoko i cieszy oczy nie tylko urodą ciała ale i pięknem serca.

Wolontariusz przed wejściem do Parku Wodnego. Pomyślności!

Jeden z wolontariuszy przypomniał mi siebie: "Pani tu była w ubiegłym roku! Czy zawsze pani przychodzi na Orkiestrę do Parku?" Odszukam jego ubiegłoroczne zdjęcie i przypomnę sobie imię. Teraz pozdrawiam i przesyłam wyrazy podziwu za wytrwałość muzyczną!  
    
    

     Wolontariusz przed wyjściem z Parku Wodnego. Czy drugie spotkanie pod rząd to juz seria? Nie, napewno nie ale dobra wróżba na przyszłą akcję.
.........................................................................................................................
Zimowy spacer rozpoczęłam wczesnym popołudniem; bez kijków do nart biegowych ale ze statywem fotograficznym na ramieniu maszerowałam śnieżnym szlakiem. Jaką okolicą? Czy trudno zgadnąć?

      

Mój pies na spacerze:
- zlepił bródkę w sopelki lodowe,
- rozkopał kopczyk jakiegoś przebudzonego ciepłym słoneczkiem krecika,
- obszczekał konia z jeźdźcem/ jeźdźczynią,
- obszczekał drugiego konia ciągnącego sanie wyładowane pasażerami z przypiętymi saneczkami z dzieckiem (czy to już kulig,
- ucieklł spod kół czterokołowca,
- uniknął rozjechania przez ciężarówkę terenową,
Po spacerze padł na podusię dla zregenerowania sił nadwątlonych przygodą zimową. Takoż i ja czynię. Padam.
    
      

    

Coś mi się pokręciło z harmonogramem dnia... niestety. Jedni wchodzili, drudzy wychodzili i ja w jedne drzwi wchodziłam, przez inne wychodziłam...

Czy za tymi drzwiami naprawdę nikogo nie ma? Przed 30 slaty zawsze ktoś stał za jakimiś dzrwiami.

Tło - Przedstawiciel Klubu 22, przedstawicielka IPN, przedstawiciel UM znaleźli się w cieniu przedstawiciela Galerii Na Tynku. Czy panu Jackowi Fedorowiczowi wręczono tradycyjną tynowaną cegłę???   

ALBUM FOTOGRAFICZNY otworzy się po kliknięciu w miniaturkę zdjęcia. Prolonguję oczekiwanie na akcent erotyczny spotkania z Jackiem Fedorowiczem. Mirek, czyżeś Ty, chopie, chopeczku roztomioły, godoł s nim po noszymu czy niyyyy?

Jacek Fedorowicz 09.01.2009

... to cała albo 2/3 podstawowej komórki społecznej. Można się w niej zamknąć, starannie tapetować ściany, układać sztapelki banknotów, słuchać i oglądać innych ludzi np w TV (są bezpieczniejsi od gości na żywo i w każdej chwili można im odebrać głos albo usunąć z własnych oczu). Moją rodzinną komórkę odwiedzał przed ... no, przyznaję, przed laty ważny gość o posturze drobnego chłopaczka, spokojnie wypowiadający zdania, które przewracały moją mamę wraz z fotelem. Nie, żaden powalający efeb z niego nie był i słów jego nie udało się zamienić na pieniądze lub ciężkie srebro. Przynosił jednak ze sobą coś cenniejszego - doskonałe, perfekcyjne minuty radosnego bytu poza realnością, poza soc/realistyczną egzystencją. Jacek Fedorowicz, garniturek, okularki, usta niewiele się otwierające ale jak już tooo...; przez szczelinę między wargami sączyła się strumyczkiem radość niezmąconych chwil zapomnienia o żółtym serze, ortalionach, bonach. Małżeństwo doskonałe - mariaż twórczości satyryka z oczekiwaniami odbiorcy przekazu.

Za mniej niż 3 godziny na żywo spotkanie na żywo w Galerii Na Tynku i będzie gorąco, będzie się paliło od iskry czyli Ja-Jacka.
......................................................................
Godzina 23:55;

Wróciłam przed 30 minutami do domu. O której wrócił Pan Jacek do hotelu na noc? Wyruszył krótko przede mną założywszy ciepłą kurtkę , opaskę na uszy a na nią czapkę, rękawice (śląskie "makówy"), obuwie sportowe (w czasie występu miał na stopach czarne półbuty). Przez ramiona przełożył szelki plecaka i... wyszedł tak pewnym krokiem z Klubu 22 , jak do niego przyszedł przed wernisażem. W kilkustopniowym mrozie, po gorącym przyjęciu, przez zimowe Tarnowskie Góry, szybkim marszem. A przed kilku minutami rozgrzewał publiczność Klubu 22 słowem i uśmiechem. Arkadiusz Kuzio-Podrucki "Historyk dwojga nazwisk" - cytat z Fedorowicza, dał się poznać dziś z potężnie decybelastego śmiechu! Mirosław Ogiński... przypadek czy przemyślane działanie, nie ważne. Ważne, że znowu mu się udało trafić w gościa i w publiczność. Gratuluję!

Publiczność wysłuchała go, "obśmiała" się, uściskała dłoń wielokrotnie i nabyła prawie wszystkie egzemplarze "pasTViska" opatrzone na poczekaniu autografem autora czyli Pana Kierownika. Poniżej wśród publiczności śląscy aktorzy: Jerzy Cnota i Andrzej "Toluś" Skupiński oraz muzykalny ogrodnik ze Zbrosławic: Andrzej Terlecki. Też artyści. W zgodzie!

Jutro wprowadzę album fotograficzny i wątek erotyczny a teraz, przed snem zastosuję sie do wizualnego przekazu Pana Jacka i inny też proponuję: PUKNIJMY SIĘ W CZÓŁKO!!! Wiele się po tym bodźcu w naszych łebkach może poukładać, no nie?

Teraz zalegam nocnie czyli spam.

Każdemu nadać można jakiś tytuł; godny, prześmiewny, formalny i zastępczy itp. Zdanie to znalazło się tutaj tytułem wstępu.

W realiach polskiej wsi  odbył/odbywa się Wieczór Trzech Króli/ów w bogobojnej a nie karczemnej atmosferze, bo w Stodole zbrosławickiej. Ba!

       
                             Patrząc z antresoli można sobie wyrobić pogląd.  

Jest ksiądz z kolędą, i są kolędy, i pastorałki śpiewane przez młodą generację czyli wnusię gospodarza, i inne kolędy tytułowane pastorałkami i odwrotnie: pastorałki pod tytułem "Kolędy". Teksty takie właśnie okazjonalne moja imienniczka śpiewała lirycznie a autor -  czytał. Inni też robili, co mogli, aby zapisać się w pamięci własnej i obecnego audytorium po wieczność, na nieśmiertelność i wiekuistość. 
     
          
     Kabaret literacki "Tarnina" kolędował w "Stodole"

    
Zima opanowała okolice ale nie groźnie lecz bajecznie.

Mnogość gwarków z darami w postaci owoców południowych, pewność cięć chirurgicznych krajczego a profesora, bochen chleba pieczony na liściach winorośli, smalec topiony przez gospodynię, szklany puchar złocistego eliksiru. Kilka wspomnień... 
......................................................
Po kliknięciu myszką na miniaturce zdjęcia, otworzy się ALBUM FOTOGRAFICZNY:

Trzech Króli w Stodole - 06.01.2009

Zapachniało sylwestrem i karnawałem w ciepłym wnętrzu Parku Wodnego, bowiem mieszanka ekstraktów perfumeryjnych nie zawiodła bywalców (jak ja) i sporadycznych gości (także z Ukrainy). Dłuuuugo niosły się na powierzchnią wód zapaszki wcale nie wyszukanych płynów toaletowych (jakieś 20-30 zł za flakonik) a gorzka mieszanka nikotynowa zostawiła po sobie duszące w nozdrzach wspomnienie. Para damsko-męska po dyskotekowych tanecznych zbliżeniach i zapewne ich kontynuacji w formie zbliżeń łóżkowych pointowała przed południem w zwarciu swoje spotkanie. Na zdrowie!
..............................................................
Na sesjach RM spotkać można nietytularnego honorowego obywatela, mieszkańca i może nawet rajcę, posła lub senatora in spe. W szczupłej jego postaci mieszczą się poważne zasoby cierpliwości (portfela nie widziałam). Wytrwałość charakteru i doskonała kondycja fizyczna umożliwiają mu egzystencję sesyjną na przyzwoitym poziomie - ciepła sala obrad, wygodne krzesło, prasa (gazeta i dziennikarze), herbata, kawa, słone paluszki.  Pan Marek otrzymał na przedświątecznej sesji dar serca i dowód przywiązania radnych tarnogórskiej RM. Wręczony został mu ... geszynk ,coby boł rad z radnych jako i my żeśmy som s niego.

 To nie trzej królowie z bodygardem odwiedzili ratusz lecz trzej radni + czwarty. Nie obdarowali oni Pana Marka złotem, mirrą, kadzidłem ale radny Jarek Ślepaczuk dźwigoł ta wielko tasia, jo sama pora słów mu pedziałach a potym reszto radnych mu winszowała. Tyloooo szczynścio przed godami mu sie wydarzoło!
.................................................................................................
Godajom abo i fanzolom na forumnie gazety.pl co nie poradzom dostać filma Klucznioka "Byzuch". A drabko mlaśnijcie myszkom i zobejrzyjcie pora fotków ze projekcjo tygo filma we Galerie "NaTynku".

Byzuch - projekcja filmu 15.10.2008

Przed świętami.
Trzech panów Dolnickich, rodzina repecka słodka niebywale, bo kultywująca rodzinne tradycje cukierniczo-piekarnicze. Profesjonalnie zajmują się wypiekami krewni bliscy i dalsi od wielu lat. Sąsiedzi i nieraz klienci wcale nie zamieszkujący Rept kupują, smakują, klepią się po brzuszkach przełykając chlebuś albo ciasta i wracają po następne. Tomek, którego wujek prowadzi rzeczoną piekarnię-cukiernię, ten jeszcze niedawno chłopiec startował do tarnogórskiej szkoły gastronomicznej. Teraz budrys jak się patrzy. Przed Bożym Narodzeniem pod gwiazdami z Tatą - moje uszanowanie, i bratem - pozdrawiam, zadecydować miał być może o losie jednego z telefonów komórkowych przy pomocy Pana Sławka, mego ulubionego sprzedawcy salonu Ery. Powodzenia w Nowym Roku, Panowie!

Przed tygodniem.
Trzy dziewczyny: czapusie na łepkach, szaliczki kolorowe, rękawiczuszki na łapkach, buciki łyżwiarskie pod pachą. Różowe policzki i noski, króciótkie spódniczki, gaworzące głosiki. W Parku wodnym, w Galeonie, siadły przy stoliku obok i dalejże: plotkować? szprachać? razgoworiwat? spikingować??? Pojedyncze słowa: "spać, całował, szampan, rodzice" . I nic więcej nie zrozumiałam. Obcy jezyk czycóśtakiego?

Jutro.
Po pierwszej karnawałowej sobocie w Tarnowskich Górach oczekiwać można w akwenie zamkniętym krytym co następuje: uderzająca woń kobiecych wód wylanych na wytrzaskaną sztucznym słońcem skórę rozrzedzać będzie tłum w promieniu ok. 150 cm. Męska pooooowalająca woń ponad powierzchnią solanki to mieszanka typu smoke-and-cohol dawać będzie efekt podobny jak wyżej opisany. Obie wonie zmieszane na łóżku z bąbelkami (dojdzie przecież do kontaktu fizycznego nie tylko w zakresie mieszania się oparów i fluidów naturalnych i syntetycznych) dadzą koktail zapachowy i obrazowy pobudzajacy wyobraźnię innych akwenowców, który uczynią według woli ich lub chuci.. Czy za nimi pójdą inni? Aaaa... to się jutro okaże.

    PS. Czy ktoś wie, gdzie dokładnie na tarnogórskiej starówce znajduje się sfotografowane miejsce? Dokąd prowadziło zamurowane łukiem zwieńczone przejście?