Msza w kościele parafialnym pw. św.św. Piotra i Pawła rozpoczęła się punktualnie. Kościół wypełniony został przez dzieci i młodzież ze szkół podstawowych i gimnazjalnych (oraz mniejszości ze szkół "wyższych"), ich rodziców, nauczycieli a także przedstawicieli różnych nobliwych i zacnych gremiów. Przebywali tam razem a jakby oddzielnie. Na przedzie - Pani Zastępca Burmistrza z jednym z Naczelników Wydziału. W ich pobliżu - Przewodniczący RM. Nieco z lewej - Pani Prezes "Klonu" a po prawej - Członek Zarządu Powiatu. Kilka rzędów z tyłu, z boczku, jeszcze w pierwszej części ławek - Pan Burmistrz. Porozsiewani w ławkach może stuletnich a rewitalizowanych farbą olejną widoczni byli zacni i mniej lub bardziej znani mieszkańcy Tarnowskich Gór. Celem wykonania cotygodniowego obowiązku "mszalnego" oraz niezmącenia powagi ceremonii zajęłam miejsce siedzące z tyłu drugiej części ławek.

  Wszyscy młodzi i starsi w pokoju ducha oddali ten czas Bogu oraz się modłom za nowy rok szkolny w całokształcie (i za cokolwiek, co sobie umyślili). A na końcu rozeszli się w strony sobie wiadome.

Opieka nauczycielska nad młodzieżą wykroczyła poza mury szkolne. Witam Panią oraz uczniów. Pozdrawiam młodych "pocztowców - sztandarowców"! Czy kocie łby dały się we znaki szpilkom damskim? Chyba nie, prawda? I zdrowe jesteście , dziewczeta, nie połamałyście ani obcasów ani nóżek po przejściu kilkudziesięciu metrów po wypukłościach starego bruku, no nie? Zdrowia wam życzę w obecnym roku szkolnym!

  A wszystkim innym również życzę zdrowia przynajmniej do najbliższej środy, kiedy to Mleczko z tortem i inne atrakcje są przewidziane dla uczczenia  PIERWSZEJ ROCZNICY powstania tarnogórskiej ale krajowej o zasięgu europejskim Galerii NaTynku. Uroczystości patronuję medialnie jak zwykle z premedytacją u boku mojego/ naszego STAREGO przyjaciela Redaktora Markowskiego z Portalu Powiatu Tarnogórskiego (poniekąd mojego szacownego Dyrektora, czyż nie http://www.tg.net.pl/afisz/galeria_25.htm

Ja będę na imprezie rocznicowej, jako i byłam przed rokiem na otwarciu. A że towarzyszyłam satyrykom, rysownikom, kabareciarzom, muzykom, prześmiewcom, utopcom, szopkarzom przez 12 miesięcy i pozostałam przy zdrowych zmysłach a na dodatek żyć mi się chce - ZALECAM innym życzliwym przyjmować "dogłębnie" NaTynku raz w miesiącu, systematycznie! Ważne! Zażywać koniecznie w klimatycznie przyjaznym miejscu na jedynej właściwej szerokości geograficznej czyli w czarnohuckim Klubie 22 www.klub22.art.pl I zapewniam: nikomu boleści żołądka nie grozą; no może skręt kiszek pośmiechowy. 
......................................................................................

"Nobel za odkrycie znaczenia Helicobacter pylori"
  PULS MEDYCYNY
  Sekcja: Informacje
  Data publikacji: 2005-10-19
  Dziedzina: Choroby wewnętrzne

http://www.pulsmedycyny.com.pl/index/archiwum/6283

"...  Problemów związanych z H. pylori i chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy jest więc dużo, ale istnieje szansa, że część z nich niedługo znajdzie rozwiązanie, gdyż H. pylori jest obecnie najintensywniej badaną bakterią patogenną. W zeszłym roku największa liczba publikacji naukowych dotyczyła właśnie Helicobacter pylori...."

Stopka autorska: Autor: Marta Koton-Czarnecka
Artykuł opublikowany w numerze PULSU MEDYCYNY: 21 (11
Data publikacji: 2005-10-19

Teraz będzie sucha relacja, na wzór pogody.
  
   Dzisiaj o godzinie 9.00 w szkole sportowej nr 2 przy ulicy Wyspiańskiego Stowarzyszenie Opieki Hospicyjno – Paliatywnej „Nie lękajcie się” oraz Międzyszkolny Klub Sportowy „Skarbek” zorganizowały II Sportowy Turniej Charytatywny. Planowano przeprowadzenie (nie widziałam, nie potwierdzę) zbiórki pieniędzy na budowę hospicjum stacjonarnego w Tarnowskich Górach.

Pan Paweł wyróżnia się spośród uczestników turnieju nie tylko niekonwencjonalnym strojem ale i przemiłym uśmiechem oraz rozmarzonym spojrzeniem (jak to zwykle bywa u motocyklistów) 

  Wykupiłam 3 losy w loterii charytatywnej - wszystkie trzy wygrały, wiec uszczęśliwiona tym faktem dwie wygrane zwróciłam organizatorom do ponownego rozlosowania a jedną tj. komplet śrubokrętów zatrzymałam. Przyda się do dokręcania śrub, gdzie trzeba. 

   W turnieju podobno wzieli udział samorządowcy, straż pożarna, pracownicy US, nauczyciele tarnogórskich szkól, księża tarnogórskiego dekanatu, Stowarzyszenie „Góra Jerzego” z Miasteczka Śląskiego, policjanci. Nie wiem tego dokładnie, listy obecności nie sprawdzałam, gdyż jedynie krótko aczkolwiek dwukrotnie na miejsce rzeczone zajechałam.

Satysfakcja ze zdobycia turniejowego pucharu emanuje z grupy reprezentującej tarnogórską straż pożarną. Gratuluję nagrody!

Niczego więcej juz nie piszę wstawiam tylko link do albumu fotograficznego. Jutro...

O nocy! Zwróć mi siły!
Klikając link poniżej można otworzyć ALBUM FOTOGRAFICZNY

http://picasaweb.google.pl/analityk.akl/TurniejCharytatywny06092008#

.....................................................................................
09 września 2008 - wtorek.
Z wczorajszego doniesienia mi żródłowej informacji przez mojego Kolegę Radnego Marka Jaworskiego wynika, że drużyna Samorządowców zajęła I Miejsce w siatkówce, co dumą mnie napawa. Żalem przepełnia natomiast fakt znikomej obecności mieszkańców na tej godnej imprezie - cel charytatywny (budowa hospicjum) powinien wywołać moim zdaniem większy oddźwięk  w społeczeństwie świadomym przemijania i oczekującym możliwości godnego umierania.

Początek porównywany zwykle bywa z końcem. Porównujemy stan początkowy z końcowym. Mówi się o wejściu i wyjściu. Rozpoczęcie kolejnego roku szkolnego właśnie nastroiło mnie do porównań.

Przed 15-tu laty działalność swą rozpoczęła szkoła językowa Future. Wczoraj solenizantka prezentowała się przed ratuszem. Gratulacje! Pomyślałam przy tej okazji o kamienicy przy ul. Powstańców , w której się szkoła mieści. To jeden z najpiękniejszych budynków tarnogórskich, ponad stuletni. Jaki był początek jego istnienia? Czy wchodzący do niego pracownicy, interesanci, uczniowie zauważają jego piękno i trwałość?

Ależ śliczne dzieciaczki! Moja koleżanka, Basia, przez lata związana ze szkołą – najpierw uczennica później nauczycielka - wysiaduje wczesnym popołudniem przed cukiernią „Danuta" pod laubami. Rozpoznała mnie jak zwykle. „Babciu, czy mogę dostać jeszcze lodów?” Do kogo to dziecko się zwraca? Do Basi??? Nie widziałam przy stoliku babci, tylko moją koleżankę w ławce szkolnej. Smukłą maturzystkę, pogodną, zdyscyplinowaną, koleżeńską. A może ona nadal jest właśnie taka? Pozdrawiam serdecznie, Basiu!

Przed nosem mojego auta z miną niezmąconą jakimikolwiek bodźcami przechodził spoookooojnieeee po wypoczywającej w pozycji leżącej zebrze obywatel płci męskiej. Wiek lekko-średni do reprodukcji zakwalifikowany przez siły fizjologiczne. Wyraz samozadowolenia (powód - nie znany) kwitł na jego fizjonomii a żuchwa poruszała się z lewa na prawo jakby niezdecydowana politycznie w opcji gumy do żucia. Trochę to trwało...

Siedząca obok mnie pewna pani bez emocji wyraziła swoje zdanie: "Uważam, że osoby żujące gumę mają tępy wyraz twarzy. I wiesz, po latach zrozumiałam, dlaczego. Otępiająco wpływają na żującego miarowe, powtarzające się ruchy. Na mnie, jako widza, też tak działają. Kiedyś irytowały mnie, teraz wyciszają i mogę powiedzieć, że relaksują i co istotniejsze - wywołują u mnie również zadowolenie".

No cóż, nieraz łatwo jest zadowolić oczekującego zadowolenia.
.................................................................................

"Profilaktyka przeciwmiażdżycowa a zaburzenia seksualne"

"Zadowolenie z życia płciowego jest jednym z elementów jakości życia. W sytuacji, gdy jest ono coraz dłuższe, problemem stają się choroby pojawiające się wraz z postępującym wiekiem, w tym m.in. zaburzenia seksualne."

Artykuł z PULSU MEDYCYNY
http://www.pulsmedycyny.com.pl/index/archiwum/9454

Mówiłam Panu, mówiłam, Panie Przewodniczący, że należy ustanowić kolejną nagrodę, wyróżnienie, dyplom, list gratulacyjny, medal, order, wstążkę itp, które przyznać może Rada M., Urząd M., Przewodniczący, Komisja, zespół, redakcja, muzeum, instytut, szkoła, naczelnik, itd.... Ja własne nagrody ufundowałam – 3 trafiły do odbiorców, jedna czeka w redakcji "Gwarka" na kolejnego. Zabrakło mi pomysłów na następne a bez nagród i pochwał dziwne myśli przychodzą do głowy oczekującym na nie. Nawet takie pomysły, że są ganieni lub łajani a nie widzą, że wskazuje się im ścieżkę.

Mówiłam, mówiłam, Panie Burmistrzu, że ludzi trzeba nagradzać, odznaczać, chwalić, doceniać, gloryfikować, afirmować... Zwłaszcza tych pracujących bez wynagrodzenia i wytchnienia, społeczników, zapaleńców, promujących TG, wprowadzających do miasta (nawet przez ogródki, cichcem) niepodważalne wartości „takieiowakie”, utrwalających istniejące dziedzictwo kulturalne, historyczne, nawet materialne (zamek Wrochema uratował pojedynczy człowiek a warpie pogórnicze mieszkańcy zasypią stadem).

Potrzeby w zakresie wysokich ocen są ogromne; zadowolenie społeczeństwa będzie tym większe, im więcej pochwał mu przypadnie.

Niniejszym przyznaję wirtualny Order Srebrnego Uśmiechu najśliczniejszym usportowionym uczennicom - "Ekonomik". Dziewczęta! Pozdrawiam Was serdecznie!!! A Panu Profesorowi gratuluję zdyscyplinowanej i niekłopotliwej grupy! Spójrzcie w górę! Kamienna dama spogląda na Was znad ratuszowych schodów.

..................................................................................

„Skond łoni wzieni, k---a, tyla sztandarów?” - usłyszałam męski chropawy głos nad prawym uchem po mszy rozpoczynającej rok szkolny w powiecie tarnogórskim. Poczty sztandarowe od powiatowego do ostatniego na chwiejących się obcasikach, w przydługich spodniach i białych rękawiczkach ( poprzedziły polityków, samorządowców, urzędników, społeczników, pedagogów i MŁODOŚĆ. Na drodze z kościoła do liceum pochodem (dla niektórych - procesją lub konduktem) w eskorcie mundurowej dorośli i młodzież przemieścili się przy dźwiękach orkiestry.

 „Popatrz, popatrz! Ona siedzi obok niego! A tamten nie patrzy na tego!” – nad lewym uchem brzęczały mi głosiki damskie w czasie uroczystej akademii w Liceum Sempołowskiej (jestem jego absolwentką). Niektórzy się wymieszali, inni poobrażali, jeszcze inni wytrzymali duszną atmosferę i metodyczne krasomówstwo. Ukształtowała się też opcja wolnopalacka typu open-air.

Górą byli uczniowie i uczennice, jeszcze wyżej pierwszoklasiści obojga płci a ponad wszelakie poziomy wzleciały moje imienniczki z pierwszych klas, Alicje, do których należeć będzie najbliższe 10 miesięcy sukcesów – życzę im tego i trzymam za nie zaciśnięte kciuki. Tak zresztą jak i za wszystkie ich koleżanki i kolegów obojga płci i rozmaitych orientacji w zakresie... jakimktochce.

Aby otworzyć ALBUM FOTOGRAFICZNY należy kliknąć miniaturkę zdjęcia.

Inauguracja roku szkolnego - 01.09.2008

Z pewnością nie było sów, te bowiem śpią lub niedowidzą w dzień, na dzisiejszych obchodach Święta Sowy w Sowicach a może w Czarnej Hucie - kto by się tam połapał w nazewnictwie topograficznym. Były natomiast wesolutkie skowronki łopocące skrzydełkami czyli rączkami o siedmioletnim stażu. I kto jeszcze się tu zjawił? W zielonych oczach moczary, w zwichrzonych włosach sitowie, w ręku coś jakby pałka wodna (a może jednak mikrofon. Jeden utopiec, drugi, trzeci itd... wychodzące z krzaka tarnogórskiej srebrnej tarniny nie przeraziły nikogo z obecnych.

Święto Sowy - 31.08.2008