Na kolana paść należy w hołdzie dla ciężkiej pracy brukarzy i spróbować jak oni klupać pyrlikiem abo czym tam trza i umieć sie śmioć wiela wlezie. „Szczęść Boże” – „Daj Boże”. Rano w rozmiarze King usłyszałam dosadne a dobrze znane sformułowanie z filmu "King Size", którego użył jakiś przechodzień. A to tylko ktoś z pracujących: „Jo tu ino robia. Mie nic do tego”

Na starówce powiało zachodem – eurokostka za pan brat z kamieniami. A może jak pięść z nosem? Będzie równo, czysto, porządnie, nareszcie ...he, he. he. Utopce naużywają się trochę.

Do Ireny wybierałam się ... może 20 lat? Nie po drodze mi zawsze było a dzisiaj, gdy sfinalizowałam zamiar wizyty w domu kultury w Miasteczku Śląskim, któremu Irena Lukosz-Kowalska dyrektoruje, jakby obawy moje się sprawdziły – droga dżdżysta, mglista, śliska, ciemna czyli niebezpieczna. Tylko na rozpoczęcie zabawy andrzejkowej zapowiedziałam się i rzeczywiście po dwóch godzinach (20-ta) byłam już w domku z noskiem czarnym i wymęczonym sunieczki mojej. Nadal przeprowadzam terapię dla nas obu. Jestem pewna, że my dziewczyny poradzimy sobie i wyjdziemy z choróbsk i napaści męskich obronną ręką!

Irka czyli pani dyrektor prowadzi wraz z Bernadetą Kowalską – śląską wykonawczynią muzyczną - konkurs śpiewaczy dla Andrzejów.

Mój faworyt (ze względu na barczystą sylwetkę i męski atrybut czyli wąsy) mógł jeszcze przed startem liczyć na mój głos w jury.

Pan Gabriel Kessner nie został całkowicie opanowany przez ciągoty zawodowe – w romantycznym przytuleniu z małżonką czuje się świetnie

pląsające panie w większości są zamężne a wyjątek to pani księgowa. Oczekuje partnera nie tylko do tańca.

W powrotnej drodze przejechałam przez miasto i rynek - iluminacja budynków horrrrrendalnie piękna. Tarnogórzanie nie wierzą własnym oczom i wzdychają w zachwytach. To się dopiero władzy udało! Dziękujemy!
Reszta jutro. Teraz chorobowe łóżko. Na domiar złego rozbolał mnie ząb. Pech.

 
Dudek! Tak, Edward Dziewoński przypomniał mi się z monologiem wysmażonym rewelacyjnie nt. opróżniania butelek z paliwkiem wysokonieoktanowym. „As a remembrance of Helsinki and me” zapisał Petri na pierwszej stronie darowanej mi w latach studenckich książki z wierszami fińskimi. Jako pamiątkę skrzywień, odstępstw, przekręcania zatrzymam butelkę po winie. Formierz odlewający, dmuchający, kształtujący ją był zapewne na bańce. Ale nie, bo obecnie butelki kształtowane są przez technologiczne taśmy produkcyjne (zalane w pestkę.

 Jeden krok w prawo, jeden w lewo, może do przodu i do tyłu. Przyglądam się i nie wierzę, wzrokiem mierzę a buteleczka cokolwiek tylko standardowa a raczej ponadstandardowa.

Do samodzielnego odczytu czytelnika niezdecydowany napis na etykiecie
zaplecza butelki.

Standardowy słupek? Wyprężył się, stoi ale chyba wychylił nie jedną ale  hmm... hmmm... kilka, -naście,- set?  Butelek. Ten typ po spojeniu tak ma. Nie wcięcie wygiecie  ale przechyłek, pochyłek rzucił mu się na sylwetke; i procenty, promille, gramy rzuciły może – zawartość alkoholu w winie czerwono-białym. CoOO??? MówiszZZZZ Niecooo chwiejjjjnymmm głooosemmm......

Jako pamiątkę także zatrzymam fotografię upadającego słupka elektrycznego (domek pod nim wyglądać będzie ślicznie, no nie

Choroba (własna, nie psia) to furda, błahostka to konkurencja rynkowa, nawet rozterki radnego to drobiazg. Grunt, że to koniec tygodnia a za 2 dni poniedziałek, który co prawda nie będzie lekki ale zakończy się przecież wieczorem. Furda zmartwienia, praca, finanse! Od poniedziałku wszystko wróci do zdrowia i równowagi. 

................................................................................................................................
DWANAŚCIE BUTELEK

Miałem w domu dwanaście butelek jałowcówki. Żona poleciła mi zawartość wszystkich bez wyjątku butelek wylać do zlewu. Postanowiłem spełnić żądanie żony. Odkorkowałem więc pierwszą z brzegu butelkę i wylałem cała zawartość do zlewu z wyjątkiem jednej szklaneczki, którą sobie wypiłem. Następnie odkorkowałem drugą butelkę i postąpiłem tak samo, to znaczy wylałem cała zawartość do zlewu z wyjątkiem jednej szklaneczki, którą sobie wypiłem. Następnie odkorkowałem trzecią flaszkę, wypiłem jedną szklaneczkę i wylałem butelkę do flaszeczki, następnie odkorkowałem czwartą i upiwszy z niej nieco, wylałem butelkę do szklaneczki, następnie wyciągnąłem butelkę z kolejnego korka, wypiłem jedną szklaneczkę i wylałem resztę w siebie, następnie wyciągnąłem zlew z następnego korka i wylałem butelkę sobie do gardła, po czym wyciągnąłem z gardła następną butelkę i wylałem całą zawartość do zlewu z wyjątkiem jednej szklaneczki, którą sobie wypiłem, następnie wyciągnąłem zlew z następnego korka, wylałem zlew do butelki i wypiłem korek. Kiedy opróżniłem je wreszcie wszystkie, zatrzymałem jedną ręką dom i porachowałem butelki, których było dwadzieścia cztery. Kiedy przejeżdżały ponownie, porachowałem je jeszcze raz. Okazało się, że jest ich siedemdziesiąt dwie. Następnie, kiedy nadjechały domy, porachowałem je także. Wreszcie, kiedy miałem porachowane wszystkie domy i wszystkie butelki, przystąpiłem do zmywania. Więc, wywróciłem każdą z nich na lewa stronę, opłukałem i wytarłem do sucha, po czym poszedłem do drugiego pokoju i opowiedziałem wszystko mojej drugiej połowie. Ludzie! Mam naj-żoń-szą milusię na świecie.
..............................................................................................................................
Monolog (oprac. Bolesław Kielski) Edwarda Dziewońskiego z kabaretu "Dudek" (na scenie monolog trwał prawie 5 minut!!

Stanowczo stwierdzam, że wszelkie niedoróbki i prowizorka odbiją się niekorzystnym piętnem na autorach, wykonawcach, twórcach i odbiorcach produktu. Świadome i zdecydowane działania powinny zmierzać do naprawy błędów i ozdrowienia chorych członków, do czego zdecydowanie przyłożę rękę. Zyski z promowania TG poza ich granicami, poza granicami kraju, z podniesienia prestiżu miasta trudne są do oszacowania. Jak zresztą i hipotetyczne straty poniesione z tytułu utraty nawet cząstki dobrego imienia (patrz historia).

Przez 4 godziny trwały dzisiaj posiedzenia komisji RM. Trudne i męczące. Woda w TG jest coraz droższa, zyski Veolia generuje, dywidendy przynoszą posiadaczom udziałów corocznie namacalne złotówki; jeśliby taryfy dla zaopatrzenia w wodę w roku 2008 r. zwyżkowały, zyski byłyby wyższe a i dywidendy (m.in. pracowników) posiadających udziały znaczniejsze. I co z tego? Domyślić się nie trudno.

Mój kochany i zaufany doktor Piotr Hoin z asystentami bardzo się starali wyprowadzić moją suczkę na drogę zdrowia. Coraz lepiej wyposażana przez nich lecznica na pewno służyć będzie dobrze „nieludzkim” pacjentom.

Doktor Mateusz Mazur został oddelegowany przez swego szefa do pozowania – model z niego pierwszej klasy. Panie łatwo ulegają jego męskiej urodzie, moja pani suńka zachowuje dystans emocjonalny.

W cukierni pod podcieniami wieczorem zakupiłam mikro-ptysie 10 szt. czyli 10 dkg –z lekko chrupiącą powierzchnia, twardą smóżką czekolady i alkoholowym posmaczkiem, który prolonguję jeszcze dziś wieczorkiem.

Pani Kasia chętnie zgodziła się na pozowanie do zdjęcia w słodziutkim i pachnącym wnętrzu cukierni pustej już o godzinie 17-tej. Bardzo smakowita sceneria. Właśnie ciasteczkowe gwiazdki zawisły przy szybie wystawowej. Jest już gwiazdkowo, nie tylko andrzejkowo.

PS. Leczy się mój pies, leczę i ja. Od wczoraj czuję moje oczy, uszy, zęby, nos i zatoki. Wiem o nich, bo pieronowo bolą. Do poniedziałkowej sesji wytrwam w reżimie łóżkowym, nie ma rady.

Po otwarciu drzwi do jednego z dużych sklepów przy ul. Krakowskiej przeniosłam się z roku 2007 do socrealizmu. Klient – ja – liczba 1, cyfra 1, słownie – jeden. Ekspedientki widoczne  6  i jeszcze ktoś na zapleczu. „Zenek nie dzwonił, wiesz? Ja też nie zadzwoniłam, wiesz? Chciał się ze mną spotkać, wiesz? A ty co byś zrobiła? Wiesz?” Głosy podniesione, ok. 30 decybeli, szklanki z płynami na blatach, regałach, w rękach. Łokcie na stole podpierają brodę, pupa wypięta do klienta, huśtawka na krześle, komórczak przy uchu, luzik, opieprzanie się, spoko na maxa, fajniście, zaj...ście, masakra. Widziana ale niewidoczna nie zostałam zaczepiona nawet zwrotem „Czy może pani pomóc?”. O „Dzień dobry” czy „Do widzenia” zapomniano chyba w tym sklepie 30 lat temu. Nie ma mnie. Portfel pełny.

Na Krakowskiej: „Koleżanko, przyjaciółko kochana. Co ty tam piszesz na tym blogu, takie sobie coś! A ja widzisz o budżecie, interpelacjach, waaażnych sprawach”. To kolega Paweł. Opuszczając Krakowską podnoszę głowę i na chwile jestem w XIX wieku.

Trochę zaległej prasówki na koniec dnia. „Gwarek”  z wtorku, „Dziennik Zachodni” – dodatek tarnogórski z piątku. Trzeba koniecznie przeczytać. Z Biura Rady Miejskiej po południu przysłano mi mailem materiały na poniedziałkową nadzwyczajną sesję. Jutro posiedzenia 3 komisji. W grudniu będą aż 2 sesje.

„Fajny film wczoraj widziałam” – marzy mi się powiedzieć to zdanie swobodnie, z zadowoleniem, na luzie. Kiedy widziałam ostatni film? Z dziećmi sąsiadów jakieś kreskówki o skubanych pingwinach, błazeńską  „Noc w muzeum” (nie tarnogórskim) i melodramatyczną „Tajemnicę Brokeback Mountain”. Oscarową chyba pamiętam. O miłości, spełnieniu, rozpaczy, tęsknocie, radości, żalu. O dwóch gejach. Nie, nieprawda, to był film o życiu. „Fajny film widziałam, rok temu”. Chciałabym obejrzeć nareszcie następny. O tajemnicach i nie tylko. Jakie tajemnice kryje wieża ratusza?

Dzisiaj uczestniczyłam w spektaklu comiesięcznym jako jedna z wielu aktorka teatru poważnego. Sesja Rady Miejskiej doprowadziła ok. godziny 20-tej dwa jasne Kasięce elfiki do pojękiwania i snucia się powolnego. Pani Kierownik Basieńka jak na władzę przystało z opanowaniem utrzymywała stanowisko przy stole protokolarnym wspierając się Panią Grażynką – obie skupione i skrupulatne. Włosy Pani Basi spływały w zupełnym porządku z jej ramion przez cały czas wielogodzinnej sesji. Podziwiam.

Fajnych chłopaków dzisiaj widziałam! Pan Andrzej (szczerze uśmiechnięty) z kolegą (mruży oczy z zadowolenia) zostali sfotografowani przeze mnie po wyjściu z sesji po korzystnym dla nich rozstrzygnięciu punktu porządku obrad dotyczącego koncesji na taksówki osobowe.

byli na moim blogu w poniedziałek, są i dzisiaj.

Fajnych chłopaków dzisiaj widziałam! Moje auto ma zwyczaj przymarzać po wilgotnym dniu, gdy łapie mrozik w jego kluczowych miejscach. Po wyjściu z ratusza nie mogłam włożyć kluczyka w dziurkę ale panowie w modnych czarnych garniturach i sztywnych kamizelkach pożyczyli mi zapalniczkę.

Dyskretnie ukryli się w samochodzie służbowym. Dziękuję!

Moja szara myszka po całym dniu tęsknot za mną całuje mnie teraz pokichując trochę. Dobranoc, sny na noc.

Kochana myszka 13-to kilogramowa, gdy przybyła do mnie ze schroniska jako żałosny, włochaty woreczek ważyła tylko 10kg. 

Wyjazd poranny i krótko po godzinie 8-mej dotarłam z suńką do lecznicy w Katowicach.

nic zaskakującego na ulicach stolicy Śląska. Harmider miejski i tyle.

Buldożek francuski, owczarek niemiecki, pinczerek miniaturowy, retriewer, bolończyk, spaniel, szczenię wilczurowate i 5 kotów czekały zatrwożone wraz z moją tunigowaną szarą myszeczką. O królikach, chomikach, papugach personel lecznicy przeprowadzał kilkakrotnie rozmowy telefoniczne. Przy wyjściu zostawiłam (...) złotych a mimo tego wyszłam o dziwo bardzo zadowolona. Psinka popłakała się tam żałośnie w czasie badania ale nie nastąpi nic operacyjnego na razie (trepanacja? brrr...). Zalecona kuracja i leki przewidziane są na 6 tygodni. Jeśli stan się nie pogorszy, z doktorem zobaczymy się dopiero po tym czasie. Odzyskałam nadzieję na odzyskanie zdrowia pieskiego zdrowia. Pomogły mi w tym pozytywne myśli wspierających czytelniczek bloga zapewne. Dziękuję! :-) Dodaję, że po ostatniej wieczorowej interwencji weterynaryjno-pediatrycznej ex-sierotka schroniskowa czuje się lepiej – obszczekała dziś Dianę z sąsiedztwa! Moja zaprzyjaźniona lekarka-pediatra, Iwonka Popowicz, uznała, iż jest tak samo dobrym weterynarzem jak i pediatrą i w przyszłości będzie pogłębiać swą wiedzę weterynaryjną na zasadach praktyki wolontaryjnej w wybranej przez siebie lecznicy. Oczekuje propozycji.

Przewodniczący RM, Piotr Szczęsny, wezwał mnie na dywanik!. Jednak zamiast rugania czy też dyscyplinowania w inny sposób zaprosił do wspólnego z nim złożenia życzeń burmistrzowi. Jako przedstawicielka odłamu kobiecego RM pomimo nieodpowiedniego do okazji stroju (nie założyłam krawata postanowiłam spisać się na 102.

przygotowany kwieciście do wystąpienia urodzinowego ale jeszcze zapracowany przewodniczący w miejscu pracy

Życzenia składał najpierw Przewodniczący, później ja a dalej koledzy radni. Jako że z ich ust padały standardowe sformułowania, nie zacytuję tychże ale powiem o swoich życzeniach. Otóż urodzinowo życzyłam Panu Burmistrzowi Arkadiuszowi Czechowi dobrego zdrowia fizycznego, psychicznego i duchowego. I poszerzyłam: dzięki temu współpracująca z burmistrzem rada miejska też będzie zdrowa fizycznie, psychicznie i duchowo. I dalej wyjaśniałam: mieszkańcy TG mogą być pewni, że w takim samym potrójnym zdrowiu się znajdą i przeleją część niego znowu na burmistrza. Recykling, no nie?

Dzisiaj nie tylko urodziny ale i pierwsza rocznica piastowania najwyższego w samorządzie gminnym urzędu – stąd tort uroczysty - „jedyneczka”!

ołtarzyk” z nagrodami w gabinecie burmistrza a wśród nich ostatnia niezwykle ważna – czytajcie napis!!! TG na topie i w Europie!!!

Proza życia przywołała nas wszystkich do pracy – posiedzenia komisji RM przed środową sesją RM wymagają obecności radnych, dlatego powróciliśmy na salę posiedzeń.

grupa mieszkańców ujednoliconej płci (gdzie kobiety konsoliduje się w konstruktywnej rozmowie z konkretyzującym niejasności przewodniczącym.

II Europejski Mityng Literacki dzisiaj zostanie zakończony. Pierwszego dnia nie zaliczyłam, bo praca i pies, z drugiego złapałam tylko Tarninę – bo pies i praca. Dzisiaj też tylko częściowo połknę „Łuskę Czarnego Pstrąga” bo pies i ...?

Nie udało mi się wczoraj nagrać wiersza pana Musika z Bibieli, co próbowałam uczynić podczas występu Tarniny – tarninowcy zagłuszyli go skutecznie. Dzisiaj jego i innych poetów - tarnogórskich i WĘGIERSKICH (1 poetka) oceniała publiczność i formalne jury w Galerii Inny Śląsk.

Czy przewodniczący jury małym spłaszczonym szkiełkiem zamierza zagrzać pozostałych jurorów do pracy? Nie uda się na pewno – nie ta pojemność.

gość z Węgier, pani Erika – po lewej - wczorajszego wieczoru śpiewała i tańczyła z Grzegorzem Swobodą melodię polsko-węgierską. Dzisiaj swój wiersz zaprezentuje osobiście oraz przy wsparciu tłumaczki. Teraz uśmiecha się, bo uśmiechu jej nie brakuje ani przez chwilę. Zauważyłam pani pogodne usposobienie, pani Eriko! Pozdrawiam!

otwarty na przyjęcie poezji i sponsorów Andrzej Kanclerz na otwarciu konkursu otwarcie potwierdził, że czarne pstrągi w sztolni żyją – dzierżył fotkę w prawej dłoni. Nagrodą dla autora najlepszego wiersza jest demonstrowana przez niego
zmodyfikowana łuska-gigant uzyskana po manipulacjach genetycznych na jednym z pstrągów.

grupa poetów tarnogórskich oczekuje na werdykt fachowo ukrywszy tremę.

 mój ulubiony model blogowy kulturalnie pozuje do zdjęcia na artystycznym tle

oprócz butów, krawatów, torebek trafiają do mojego bloga dredy, już drugie w tym tygodniu!. Te są dziewczęce – nie spytałam o imię. Przykro ale pozdrawiam!