Kwietniową porą od jakiegoś czasu w Klubie 22 odbywa się otwarcie sezonu motocyklowego. Bywałam oczywiście, bywałam. Ale nie w tym roku. Jednak ominąć lokalnego wydarzenia na skalę ponad lokalną nie wypada, więc ...

Zdjęcie tematyczne i tematyczna niespodzianka! Wstawiam link do jednego z moich wcześniejszych wpisów:

http://www.tg.net.pl/blog/post/kosiba-lesiak/993/Zaplanowany--motocykle
No i album: z 2008 r.
https://goo.gl/photos/SgK6xahjmb5UWqtv9

Kwietniowa pora to też ostatnie dni uczniów szkół średnich przed maturą. Widywałam, oczywiście, że widywałam abiturientów z teczkami zawierającymi świadectwa ukończenia szkoły; teraz zwą się maturzystami a przed nimi w najbliższej perspektywie już nie majaczy, ale wyraźnie pojawił się egzamin dojrzałości. A tutaj ilustracja z przeszłości:

Zdjęcie - maturzyści rocznik2008

Obraz Botticellego znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie, inne dzieła sztuki ze wspaniałej kolekcji rodziny von Ingenheim są w muzeach lub w rękach prywatnych na całym świecie, o wielu słuch zaginął. Nie ma śladu po liczącej ponad 30 tys. woluminów bibliotece właścicieli pałacu w Rysiowicach. Takie losy, takie czasy …

Zdjęcie

Konstancja Róża –te piękne imiona nosiła ta, dla której w XIX wieku budowlę podobną do zamków nad Loarą przeznaczono. Ale podobno wzniesiono ją wcześniej, w wieku XVII a z jej budową miała związek inna przedstawicielka rodu von Ingenheim nosząca rzadkie dzisiaj imię – Eugenia.
  
 
Zdjęcie - Wyobrażam sobie, że wiosenna i letnia zieleń przystroi  niewielki park i zamek w piękniejsze barwy, niż marcowe pochmurne niebo. Pojadę przekonać się o tym niebawem. Teraz zamieszczam melancholijne w nastroju zdjęcia - szaro-bure; te barwne i jasne można znaleźć w Internecie pod hasłem "zamki, pałace, dwory"

Mauzoleum rodzinne zostało zdewastowane po 1945 roku, nagrobki z niemieckimi inskrypcjami pochodzące z tego budyneczku na obrysie koła i z małego cmentarzyka zgromadzono obecnie w kilku miejscach, dla uchronienia ich przed całkowitym unicestwieniem. Kamienna fontanna została poważnie uszkodzona. Cóż, powojenni gospodarze – państwowe przedsiębiorstwa, różnie sobie poczynały z dostojną budowlą i otaczającym ją parkiem. Od lat nowi właściciele, małżeństwo zapaleńców, prowadzą remont. Z trudnościami, ale nie rezygnują.Mocno zaciskam kciuki za powodzenie ich zamysłu

Park… Park nieduży ale o urozmaiconym terenie – są wzniesienia, jest kanał/kanalik wodny. Tylko patrzeć aż posiadacze modnych pojazdów zechcą tu trenować. Cała nadzieja w ogrodzeniu posesji i dwóch psich stróżach. Takiej minimalistycznej/minimalnej fizycznej ochrony, bo ta prawna jest w obu przypadkach, nie ma na tarnogórskiej hałdzie popłuczkowej – niwelowanie wzniesienia trwa według życzenia osób uprawiających sporty motorowe.
Czy „Miasto dla ludzi” to miasto realizujące życzenia każdej grupy/grupki mieszkańców, czy każdego mieszkanca z osobna według jego upodobania a bez uwzględniania WSPÓLNEGO dobra, WSPÓLNEJ przyszłości korzystnej dla całego miasta?

Nie pojadę latem do Hiszpanii, Chorwacji czy Egiptu. Od TG oddalę się jedynie na rzut beretem, bo planuję tylko krótkie trasy po Śląsku wzorem poprzednich.

Do miasteczka tkaczy trafiłam po śladzie Gerharda Hauptmanna, autora dramatu „Tkacze”, śląskiego noblisty, którego willę w Jagniątkowie odwiedziłam przed rokiem, a którego miejscem urodzenia był pobliski Bad Salzbrunn, obecne Szczawno-Zdrój. Kotlina Jeleniogórska to "zagłębie lniarskie” a len to tamtejsze dawne, naturalne bogactwo (chociaż nie węgiel), dzięki któremu rosła zamożność  mieszkańców zachodnich krańców  naszego regionu a sława muślinów, tiulów, woalów sięgała daleko stąd.    

  

Podcienia podcieniom nie równe – te w kamieniczkach podcieniowych przy rynku – murowane i przestronne, te w  domach tkaczy przy pobliskiej uliczce – drewniane i niskie, ciasne. Dla jednych i drugich warto nieco zboczyć chociażby z drogi do klasztoru w Krzeszowie, odwiedzić Chełmsko Śląskie -przedwojenny Schoemberg.

Lubowitz, Neisse, Breslau – miejscowości o niemieckojęzycznych nazwach;  Łubowice koło Raciborza, Nysa i Wrocław. Wszystkie trzy na Śląsku, którego terytorium kilkakrotnie w kilkusetletniej historii zmieniało państwowość. Mają one związek z Josephem von Eichendorffem - autorem powieści, wierszy, sztuk teatralnych, esejów.

Zapytałam kilkoro przechodniów, mieszkańców Nysy: „Gdzie jest Cmentarz Jerozolimski?” a później: „Gdzie jest ulica Eichendorffa, gdzie grób tego poety?”.  Niewłaściwych ludzi chyba pytałam, gdyż odpowiedzi nie otrzymałam od pierwszego napotkanego a i drugi i trzeci zapytany też pomóc mi nie potrafił. Zapytano mnie nawet: „A kto to jest, kim był?” Cóż… 

  

Zdjęcie
Dotarłam wreszcie do poszukiwanego przeze mnie cmentarza i tu już było łatwo trafić: wyraźne tabliczki kierowały we właściwe miejsce, w pobliże cmentarnego kościółka  – do miejsca pochówku Eichendorffa i jego małżonki, które przykryte jest płytą w kształcie otwartej księgi, a na jej stronach złotymi literami inskrypcje.

  

Zdjęcie
Pochodzący ze Śląska poeta epoki romantyzmu, żył w czasach Adama Mickiewicza, związanego z Zaosiem i Nowogródkiem na Białorusi i Wilnem na Litwie. Tego pierwszego postać i twórczość opisywana i opiewana, ten drugi - mało znany, Ślązak z urodzenia, miejsca zamieszkania i śmierci.  

PS. Jeśli nie znasz swego miasta, jak obcy w nim żyjesz.

 Zacznę od historii współczesnej a właściwie od cytatu nawiązującego do niej a pochodzącego z Tygodnika Kędzierzyńsko-Kozielskiego z 17.12.2012r.

http://www.lokalna.com.pl/main.php?act=czyt&artid=20097