O tym, że wiatr owiewający twarz czyni człowieka życzliwszym dla otoczenia, spokojniejszym i romantycznym przekonałam się stawiwszy na rynku o godzinie 18:00 wczoraj, w piątek. XXXVI Rowerowa Masa Krytyczna zaczęła przemieszczać się ulicami bez zbędnych przyśpieszeń, fałszywych zahamowań i środków przymusu. Zdjęcia w fotoreportażu stanowią krótką dokumentacja wydarzenia. Link
http://www.tg.net.pl/foto/main.php?g2_itemId=45879

Gdyby nie to, że o godzinie 20-tej w pałacu w Rybnej miał rozpocząć się wernisaż wystawy poplenerowej  plastyków tarnogórskich i czeskich (15 artystów) a ja planowałam uczestniczenie w nim, chętnie pokonałabym całą zaplanowaną trasę wraz z pozostałymi uczestnikami Masy Krytycznej.
Tu wspomnienia wróciły do mnie okres 10 lat, gdy z Osiedla Przyjaźń do śródmieścia dojeżdżałam do pracy na rowerze (i z powrotem)  przez większą część roku – od marca do listopada a nawet grudnia. Ech! To były czasy! Mniej samochodów! Ot co!

Zdjęcie

Po dokonaniu 1500 wpisów do bloga ogarnął mnie stan zwany przez wielu jako „zmęczenie materiału”. W tej sytuacji jako wpis 1501 umieszczę zamiast tekstu obraz. W czasach tzw. cywilizacji obrazkowej przemówi on do czytelników/widzów równie dobrze a może i lepiej niż słowo pisane.



Oto bajeczny a przecież realistyczny wytwór myśli i dłoni ludzkich – jedyna na świecie bima wykonana ze szkła. „Mnie to zupełnie nie interesuje, po co mnie tu ciągniesz” – koleżanka ze znudzoną miną niechętnie wchodziła do wyremontowanej synagogi w Chmielniku. 30 minut? To mało! Nie chciała wyjść z budynku nawet po godzinie.  O świętokrzyskim sztetlu albo „Świętokrzyskim Szetlu” można przeczytać na przykład tutaj:  http://www.sztetl.org.pl/pl/cms/aktualnosci/4174,szklana-bima-chmielnik-stoi-przed-wielka-szansa-/

Komu robić zdjęcia? Posłanka, ministra, radna; marszałek, starosta, burmistrz, wójt ... itd. Publiczność, mieszkańcy, goście, organizatorzy, artyści, służby specjalne/specjalistyczne...



Zdjęcie - Pusta jeszcze scena - XII Święto Ciulimu-Czulentu, Lelów 22-24 sierpnia 2014 - scenografia oszczędna aczkolwiek charakterystyczna - menora i głośniki sceniczne.



Zdjęcie - Na straży porządku i bezpieczeństwa - straż. Owocnej lecz spokojnej pracy w dniu świątecznym, Panowie!

FOTOREPORTAŻ z drugiego dnia dorocznej imprezy znajduje się w Portalu Powiatu Tarnogórskiego: http://www.tg.net.pl/foto/main.php?g2_itemId=45722

Sierpień wytraca temperaturę, światło słoneczne i barwy lata, ale u mnie jeszcze temat letni, wakacyjny. Oto scenka z jednego z ostatnich koncertów promenadowych w naszym parku a właściwie z otoczenia muszli koncertowej. Zdjęcie pod hasłem: „Aktywny tato, aktywne dziatki”. Pan Konrad Burzyński z Tarnowskich Gór uprawiał … Kyokushin Karate; reszta: http://www.kyokushinkai.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=157&Itemid=251

Znamy się z panem Konradem … ze szkoły Tutaj - tato z dziatwą swą ukochaną. Lajkuję!

I jeszcze jedno zdjęcie z mojego archiwum:

To właśnie na początku wakacji 2011 spotkałam pana Konrada z młodszą/starszą córką podczas Swiętojańskiej Nocy Muzealnej: http://www.tg.net.pl/blog/post/kosiba-lesiak/4797/Po-nocy-ranek

Najpierw trochę się zdziwiłam, gdy spotkana przed kilku dniami na ul. Krakowskiej znajoma, podczas rozmowy ze mną nagle powiedziała: „A co to jest? Pierwszy raz to widzę!”. Skąd jest, gdzie mieszka? Nietutejsza? Nie, to pracująca w śródmieściu, tzw. aktywna kobieta z jakiegoś powodu nie zauważyła „leżących” w nawierzchni deptaka tabliczek z napisami oraz emblematów młotków górniczych … no właśnie: jak długo te detale znajdują się na Krakowskiej? Kiedy zakończono remont tej ulicy? Wczoraj, przed miesiącem? Dlaczego nie zauważyła?
Pomysł podoba mi się, jest sprawdzony w innych miejscowościach, to urozmaicenie szlaków pieszych a więc i na tarnogórskim deptaku powinien sie sprawdzić. Urzędnicy wybrali tabliczki z darami historycznych wydarzeń i skrzyżowane młotki - symbol górniczy. Można oczywiście dyskutować, narzekać, poprawiać. Jak to wygląda, każdy moze sprawdzić. 
Przyjrzałam się swoim zdjęciom zrobionym w odwiedzonych przeze mnie miastach, w Opolu, Busku, Ustroniu, Wiśle, Piotrkowie Trybunalskim, itd. Cóż, w tamtych miejscowościach moja znajoma z pewnością nie przeszłaby obok, nie zauważywszy osadzonych w nawierzchni ulicy tablic.