230 lat minęło jak jeden dzień. A imię żeńskie „Rudolfina” słynne się stanie jak i męskie - Fryderyk.

 Z księdza Fedora Bojanowskiego wiemy, że:
„Ponieważ czekanie z założonymi rękami na ożywienie indywidualnej przedsiębiorczości górniczo-hutniczej nie miało sensu, minister von Heinitz, wyższy starosta górniczy i hr. Reden, śląski starosta górniczy, podjęli próbę odrodzenia podupadłego górnictwa rud metali. Ich wysiłki przyniosły wkrótce pożądany efekt. 16 lipca 1784 r. w obecności hr. Redena w szybie "Rudolfine" w pobliżu Tarnowskich Gór dokonano pierwszego, a w szybie "Lisczek" drugiego odkrycia, jak to napisał Reden w liście do Wyższego Urzędu Górniczego we Wrocławiu, "pięknego i wspaniałego ołowiu". Radość hrabiego podzielało także mieszczaństwo tarnogórskie, dla którego po długich latach posuchy otwierało się oto nowe źródło dochodów. Ks. Pohle dziękował dobremu Bogu w poruszającej mowie wygłoszonej z tej okazji podczas nabożeństwa dziękczynnego. Na powszechne życzenie mowa ta ukazała się później drukiem Pobożne nabożeństwo wywarło tak wielkie wrażenie na załodze kopalni i parafianach, że uchwalono corocznie je powtarzać w obydwu kościołach. Uroczystość tę usankcjonował reskrypt z 29 maja tr.; obchodzono ją początkowo 16 lipca, w rocznicę dnia wydobycia pierwszego kawałka rudy, a w późniejszych latach w niedzielę po 16 lipca".

         

Zdjęcie- Fryderyk Reden - http://www.tg.net.pl/tarnovizja/index.htm

„Skąd przyjechaliście tutaj, Panowie?”
„Zwyczajnie – zjechaliśmy z trasy”.  
„Gdzie wasz dom?”
 „W Gdańsku”, „W Toruniu”

Zapewne mocno umęczeni 600-kilometrową trasą ale pogodni i przyjaźnie uśmiechający się przystojni mężczyźni, pasjonaci motocykli (www.motobiker.pl stali się mocnym, „egzotycznym” akcentem muzealnego dorocznego święta w TG.

Park w Goczałkowicach-Zdroju przed dwudziestu bodajże laty zrobił na mnie negatywne wrażenie. Ta śląska miejscowość uzdrowiskowa do szeroko znanych i głośnych kurortów nie należy – jest i była niewielka a jej park dawał dość ograniczone możliwości spędzania w nim czasu. A to chyba z tego powodu, że przestrzenie między drzewami były tak zarośnięte dzikimi krzewami (co prawda czerwcowe jaśminy cudnie wówczas pachniały), a miejscami tworzyły nawet jakby ciasne tunele. Nie zachęcały te miejsca do spacerów; w ograniczonym polu widzenia część kuracjuszy nie czuła się bezpiecznie podczas spacerów ścieżkami wśród gęstych zarośli.

Zdjęcie

Wielką odmianę od ówczesnego stanu stwierdziłam podczas mojego niedawnego, majowego pobytu po latach w Goczałkowicach. Park uporządkowany, wyczyszczony z dzikich krzaków i chwastów posiada wypielęgnowane alejki, ładne, zaplanowane rabaty z roślinami ozdobnymi, rzeźby, fontanna, ławki bardzo gęsto rozmieszczone, dobrze widoczne między starymi drzewami otwarte przestrzenie. Podobał mi się.    

Zdjęcie

Dzień Dziecka, Wniebowstąpienie, Zielone Świątki, Światowy Dzień Ochrony Środowiska, Światowy Dzień Uchodźcy,  Noc  Świętojańska, dzień Ratownika WOPR, Światowy Dzień Uchodźcy  i inne… - to niektóre z czerwcowych świąt. Są tu też dni dotyczące zdrowie: Światowy Dzień Walki z Cukrzycą, Światowy dzień Walki z Osteoporozą, Dzień Walki z Przewlekłą Niewydolnością Żylną  itd.

Dzień Honorowego Dawcy Krwi – 14 czerwca. Przy ustanawianiu tego dnia, datę tę wybrano dlatego, gdyż przypada wówczas rocznica urodzin lekarza, immunologa i patologa, który odkrył istnienie grup krwi, co miało miejsce w 1901 roku. To Karl Landsteiner. 

Jedynym producentem ludzkiej krwi jest człowiek. Raz w roku tylko, w tym czerwcowym dniu doceniamy honorowych dawców krwi, którzy z poświęceniem niosą bezinteresowną pomoc drugiemu człowiekowi.  Dziękujemy Wam!

Jak kraj długi i szeroki słychać było dzisiaj od rana stukanie młotków, cięcie pił i wszelkie inne hałasy związane z tematem ” Boże Ciało”. Intensywność, liczba decybeli, częstotliwość dźwięków „wskoczyły” na wyższy poziom po zakończeniu godzin pracy w przedsiębiorstwach a kulminacja nastąpiła między 17-tą a 19-tą. Obserwator pracujących twórców ołtarzy ulicznych przygotowywanych na jutrzejsze święto Bożego Ciała poczynić mógł uniwersalne ale i indywidualne spostrzeżenia oraz sformułować własne wnioski.

Mój wniosek brzmi następująco: w małych miejscowościach praca sąsiedzkich, zawodowych i innych grup przebiega w życzliwej i sympatycznej atmosferze. I zaraz pytanie: a jak jest w miastach pretendujących do pompy i nadęcia „w temacie” ołtarzy?

 Zdjęcie: - Szczęść Boże! -  Daj Boże! Idzie pani nam pomagać? - Oczywiście! Dobry słowem wam pomogę panowie!

Przy skrzyżowaniu ulicy Borowej i Władysława Łokietka powstawał jeden z czterech ołtarzy w Brynicy (gdzieś między Ożarowicami a Żyglinem). Teraz deski, gwoździe, belki, jutro obraz, kwiaty, szarfy. Jak za czasów ojców, jak za czasów dziadków.
Jutro zamiast strojów roboczych będą odświętne garnitury ale życzliwość sąsiedzka i uśmiechy te same co dzisiaj. Pozdrawiam Panów bryniczan po tarnogórsku - szczerze i serdecznie!