Mijają dni, mijają noce i tylko wyciągnąć rękę i przyjdzie nam złapać drugi koniec czerwca, który trzeba, jak co miesiąc z innymi miesiącami to czynimy, związać z tym sprzed 30 dni.

Przeglądam własne wpisy blogowe, przerzucam te sąsiednie i nadziwić się nie mogę, ileż to rozmaitości się wydarzyło w naszym mieście. No bo jakby nie patrząc, to nie lada ilościowy wyczyn imprezowy: te wernisaże, koncerty, wręczanie nagród i gratulacji, świętowanie i spotkania, Dni Samorządności, Bobra, kanalizacji oraz Noc Muzealna, wizyty cywilów i wojskowych, zwycięstwo w konkursach rynków: przedsiębiorczego i architektonicznego, spartakiady i zawody sportowe itd., itp. I wszystko się zmieściło i udało w zaczarowanym miesiącu kwitnących jaśminów, czarnego bzu i słowików. I jak powiadają wokoło, wszystkim tym kierował lub koordynował urzędniczy sztab w ratuszu. Jeśli tak było - brawo!

Ale, ale! Jak wskazują niezidentyfikowane źródła informacji, podczas Dnia Bobra nieokreślona liczba tych futrzastych ssaków prawdopodobnie ucięła sobie niezłą biesiadę poza Bobrownikami, gdyż widoczne efekty ich pracy odnotowano w parku miejskim.
           

Już jutro, już za niewiele ponad 24 godziny otwarta zostanie ósma już edycja corocznej imprezy organizowanej prze tarnogórskie Muzeum. Świetny ten pomysł autorstwa dyrektor Zofii Krzykowskiej, realizowany przez wszystkich naszych muzealników, który pączkuje z roku na rok przybiera coraz to nowe, urozmaicone formy i staje się imprezą coraz popularniejszą wśród mieszkańców miasta, powiatu ale i poza ich granicami, bo odwiedzają nas goście z sąsiednich miast. To cykliczne wydarzenie prezentujące TG nie tylko podczas dorocznych "Gwarków".

Rok 2013 jest ważny dla muzeum, bo 55-ty od jego założenia przez mieszkańców dla mieszkańców Tarnowskich Gór i dla naszych gości. Jakże znaczący udział w powstaniu tej instytucji kultury miało Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej wiedzą ci, co śledzą historię miasta a choćby biorą udział w jego życiu społecznym lat powojennych.  Serdecznie i szczerze gratuluję dorobku i życzę pomyślności w przyszłej działalności.

Przypominam Świętojańską Noc Muzealną sprzed dwóch lat - http://www.tg.net.pl/blog/post/kosiba-lesiak/4797/Po-nocy-ranek

Muzealna Noc Świętojańska (6 edycja) i 450 lat jarmarków w Tarnowskich Górach

           

           

Niedziele też: piknik familijny w parku a więc rodzice, dzieci, samochody, grille, śpiew, napoje, dym. Okazja - budowa kanalizacji miejskiej. Cóż, przymierzali się do realizacji tego zadania dwaj poprzedni burmistrzowie, ale ostatecznie wypadło na trzeciego. I to w roku jubileuszu założenia parku miejskiego - 110 lat minęło!

Jakby dla lepszego wczucia się w tematykę festynu organizatorzy, wykonawcy, goście i oczywiście "twórcy" kanalizacji ze sceny (nomen omen) muszli koncertowej, sycili oczy widokiem otwierających się co rusz drzwi toy-toyów. Ten, co ustawił je w dokładnie w centrum placu festynowego, dobrze tę lokalizację przemyślał. Miał plan!

Zdjęcie przedstawia widok spod ... przybytków.
          

W piątek z ulicy Wyszyńskiego zauważyłam stojące w alejce parkowej samochody oraz znajdujące się w pobliżu sadzawki osoby. Dzisiaj stwierdziłam, iż sadzawka została wyczyszczona. I to w sposób tak precyzyjny, że nie został w niej ani jeden pet bez filtra i z filtrem, szkiełko po flaszce z Żywca czy też huty szkła. Nie zdążyła nawet obrosnąć w sierść czworonogów. „Pacyfikacja” dotyczyła  też puszek a nawet adidasów, co to spadły z drzewa, gdzie je jakis czas temu sfotografowałam. Obecnie jest higienicznie i transparentnie a otoczaki pysznią się przez taflę wody jak pyszne.
           

Fontanna wprawdzie jeszcze nie „szlocha” ale być może niedługo nowe pompy zaczną ją łaskotać elektrycznymi impulsami i pobudzą do uśmiechu przez łzy. Ja się już cieszę! No i pan Jan Zasada, który wpisał swój komentarz na moim blogu dostał, o co zabiegał! Lada moment zostanie Pan w pełni usatysfakcjonowany (pogratuluję Panu), a ja również. Choć jeśli o mnie chodzi, to w pełni dopiero wówczas, gdy zostaną naprawione inne elementy architektury parkowej. Zostało ich już tu niewiele, bo oprócz sadzawki – wieżyczka, rosarium, grzybek, korty dwie donice przeniesione sprzed zamku w Reptach (no, chyba nie po to, aby „sczezły” na oczach licznych świadków). Jest jeszcze trochę pagórków – pozostałości po szybach i alejek między nimi. Czy możliwe jest nadanie im nazw, które podkreśliłyby koloryt tych terenów pozostałych po czasach wydobycia kopalin?

Zdjęcie

Zacznę od grupy większej. Przybyli z Lublińca, zmierzali ... w dal. Tu na tarnogórskim rynku ustawili 15 rowerów przy studni oraz ogrodzeniu ogródka kawiarnianego "Kopuły" czyli "wjechali do letniego salonu tarnogórskiego"
           

Malowniczy zespół usportowionych słuchaczy uniwersytetu III wieku ze stolicy sąsiedniego powiatu, Lublińca, zrobił wrażenie nie tylko na mnie ale i na innych gościach zasiadających przy stolikach w południe niedzielne. W planie – 100 kilometrów na dwóch kółkach. Zunifikowane koszulki w wyrazistym kolorze z identyfikującymi zespół napisami.
           

Trzy panie wcale nie ustępujące kondycją męskim uczestnikom przejazdu cyklistów. Baaaardzo mi się podobali. W całokształcie. Szerokiej i bezpiecznej drogi!

           

Grupa mniejsza to dwójka młodych ludzi grających na akordeonach „Solo i w duecie” (na zdjęciu bez instrumentów), mieszkanka Tarnowskich Gór – Agnieszka Bagińska i mieszkaniec Zbrosławic Michał Kubarski oraz wprowadzający publiczność w rytmy muzyki rzadko słuchanej, Jacek Woleński,/ byli gośćmi cyklicznego, już 89 Koncertu pod Renesansowym Stropem . Barok, muzyka współczesna, na góralską modłę i inne utwory wcale nie o biesiadnym, piknikowym czy wycieczkowym charakterze wirtuozersko wykonali młodzi muzycy przy gorącym aplauzie publiczności. Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów muzycznych w kraju i na świecie! Tarnogórzanie potrafią! 

Nooooo! Niestety! Chochliki internetowe czeredą gromadnie wypełzły z kryjówek, aby pokiereszować, pokiełbasić, pogmatwać precyzyjnie utkane nitki wątku i osnowy mojego niedzielnego wpisu. Literki i cyferki tekstu i zdjęc rozsypały się, pomieszały jak popiół z makiem Kopciuszkowi przed balem.
 Szukam, sklejam, układam. Lada godzina znajdę i pokażę, co zmajstrowałam. 

O walorach iluminacji ulicy Krakowskiej pisać tu nie będę. Dość, że dzięki kolorowym światełkom dostrzeżono nocą to, co na codzień z obojętnością pomijał wzrok mieszkańców i przyjezdnych – fasady kamienic, posągi, maszkarony, reliefy i inne detale architektoniczne na nich. Udało się w Dniu Samorządu Terytorialnego naszym lokalnym władzom wreszcie wydobyć zza kurtyny milczenia i jakiejś mistycznej mgły zabudowę śródmiejską z przełomu XIX i XX wieku. Ten proces „odsłaniania” przebiega wolniutko od kilku zaledwie lat. Zwiedzającym pokazuje się zwykle kopalnię srebra, sztolnię „Czarnego Pstrąga” i rynek z fragmentem wychodzącej od niego ulicy Gliwickiej. No i może jeszcze Plac Gwarków. Teraz „objawiło się” dawne starostwo na ul. Sienkiewicza i Krakowska (w trakcie „przepoczwarzania”). Mam nadzieję, że inne ulice z zachowanymi jeszcze kamienicami z okresu tarnogórskiego drugiego boomu górniczego zostaną dostrzeżone przez ... kogo trzeba i pokazane wszem i wobec, jak powiadają.



           



Zdjęcie - kamienica przy ulicy... ??? Ścisłe centrum miasta, odnowione drzwi zapraszają do skromnego wnętrza.

 

Przemiany zachodzą też w parku miejskim; „park na warpiach” w bieżącym roku zakończy 110 lat istnienia. Ulokowane w nim obiekty architektury parkowej wymagają, wierzcie mi, wymagają łatania, reperowania, konserwowania. I daj im, Boziu, zdrowie na następne 110 lat! Niech się szlachetnie starzeją a nie szykują na wysypisko śmieci.    



Zdjęcie

Acha! Urzędnicy zapewne starali się przeprowadzić obchody święta płynnie i ciekawie dla publiczności lecz nie bardzo się udało. Zamierzałam wziąć udział w koncercie TG Big Bandu, oratorium „Wniebowzięci” i mappingu. Sorry, ale 45 minutowe opóźnienie programu zmogło mnie. I część tych, którzy przybyli wraz z dziećmi na ostatni punkt programu – pokaz świetlny o 22:30. Złościli się mocno tacy, którzy musieli pędzić do ostatniego autobusu albo pociągu po beznadziejnym wyczekiwaniu na lasery na Placu Wolności. Ja „odpadłam” ok. 23:10 nie obejrzawszy widowiska. Ale to przecież nie o mnie chodziło. Cóż, nie wszystko się organizatorom udało. W przyszłości będzie lepiej.

Zdjęcia - z mapingu nie bedzie, bo liczne są w Portalu Powiatu Tarnogórskiego czyli tu: http://www.tg.net.pl/foto/main.php?g2_itemId=40351.

Takoż i filmy są . No, powalające ani poznawcze, jak słyszałam, to widowisko nie było, a przecież podobno nie tanie (mimo sponsoringu), ale coś sie dzieje w mieście.



           

Zdjęcie - zapowiadałam, że zdjęcia z mappingu nie będzie. Jest inne - fragment iluminowanej zabudowy ulicy Krakowskiej.