Najpierw był Chaos. Kupowanie biletów, zajmowanie miejsc, lokowanie się prawie setki chyba osób. Później było Wielkie Entree!

Tenor Pierwszy - Oskar Jasiński. Ciemne, kędzierzawe włosy, jaśniejący bielą uśmiech i ... tajemnicza otchłań oczu o spojrzeniach gorących jak wulkaniczna lawa. Amant klasy Janka Kiepury. Goooorrrrąąące brawa!!!!

Tenor Drugi - Piotr Koprowski. Wysoki, smukły, elegancki, z uwodzicielskim dołkiem na prawym policzku. Mama pana Piotra obecna na koncercie pęczniała z dumy słuchając i patrząc na swego syna. Nic dziwnego - taki wspaniały syn, to spełnione matczyne marzenia. Huuuuuczne  oklaaaaski!

Obu przystojnych Panów gościło już w TG: http://www.tg.net.pl/blog/post/kosiba-lesiak/4244/Takie-jest-ycieraz-mio-raz-niehttp://picasaweb.google.com/analityk.akl/DwochTenorowIOna17102010?feat=embedwebsite

 Tenor Trzeci .... . Nie odważę się powtórzyć jego imienia i nazwiska, pojawią się one zapewne na stronie muzeum www.muzeumtg.art.pl. O sobie mówi: „ Chiński Jaś” (zastąpił zapowiadanego a niedysponowanego wokalnie Piotra Nikla). Śpiewak z Chin, mówiący po polsku, z repertuarem w kilku językach. Egzotyczna karnacja, wypracowane gesty gwiazdora scen operowych zrobiły nieziemskie wrażenie. Huragan braw i pomruki zadowolenia!

Była też obecna i aktywna pani Halina Marsalińska, opanowana akompaniatorka, reprezentatywna artystycznie i ... Muzyczna Dama; nikt nie zaprzeczy. A pan Jacek Woleński prowadzący koncert, prezenter o manierach bez skazy i stroju „kompatybilnym” z charakterem noworocznego koncertu karnawałowego pod renesansowym stropem, jak zwykle, nie zawiódł urocząc wszystkich. Na zdjęciu - Goście wraz z panią dyrektor Zofią Krzykowską.

Tyle o wyglądzie artystów, których z radością powitała i z uwielbieniem wysłuchała licznie zebrana publiczność. A o repertuarze? Krócej ale dosadnie:

1.      1. "O sole mio" – pieśń wykonana przez cudowną, egzotyczną i kompetentną trójką męską rozgrzała obecnych niczym neapolitańskie słońce.  Bez mikrofonów, bez głośników, bez tremy a z ogromnym talentem, energią i ... decybelami rozpoczęli koncert

2.      2. Aria Jontka z polskiej „Halki” w wykonaniu chińskiego artysty wcisnęła się w serca i wycisnęła łzy z licznych oczu; bez egzaltacji to (teraz) mówię. I na zimno dodaję: zasłużony aplauz !

3.      3. Arie, duety, tercety, utwory operowe, operetkowe, pieśni i piosenki – jednym słowem występ (albo i show) na początku roku, to prezent od muzeum dla tarnogórzan. Mieliśmy niebywałą okazję podziwiać talent, miłość do muzyki, profesjonalne umiejętności śpiewacze.

4. K Kto nie był, niech nie przegapi następnej okazji, aby usłyszeć, zobaczyć tych Wspaniałych Młodych Mężczyzn, w Trójce lub solo w naszym mieście albo niech śmiga w poszukiwaniu ich koncertów po Polsce i za granicą.

Jak ratować zadłużony szpital przed likwidacją? Zlikwidować dochodowe oddziały i na ich miejsce utworzyć hospicjum i ZOL (Zakład Opiekuńczo-Leczniczy to forma stacjonarnej opieki długoterminowej). Plan autorski takiego przekształcenia I Szpitala Miejskiego im. Sonnenberga w Łodzi zakłada, że to właśnie na leczeniu schorowanych osób w wieku podeszłym oraz osób  uzależnionych placówka wygeneruje zyski. Szpital nie będzie jednak przekształcony w spółkę, za to w wyniku zmian zostaną zamknięte trzy poradnie, dwa oddziały internistyczne i dwa zabiegowe: chirurgia ogólna oraz traumatologia i ortopedia.

Radni miejscy są zdziwieni planem przekształcenia profilu placówki tym bardziej, że nie poinformowano ich o kosztach i terminach planowanych zmian. Należy nadmienić, że szpital przeprowadził już działania naprawcze a to m.in. zmniejszył udział wynagrodzeń w ogólnych kosztach z 57,7 % do 45%.   

Szpital powiatowy w Tarnowskich Górach przeszedł juz swoje: likwidację, oddłużanie, przekształcenia, restrukturyzację, słowa, słowa, słowa itd. Czy to agonia? Czy możliwy jest pozytywny wynik resuscytacji? Czy zgon rychło nastąpi? A może jest nadzieja na reinkarnację? Słowa, słowa, słowa...

Na wylosowanej z kieszeni Piotra Skuchy kartce papieru zapisano sentencję nie całkiem poważną: „Mówca traci na uwadze tyle, ile wody wyleją jego usta” i obok niej wymieniony wyżej raczył złożyć własnoręcznie trzymanym w dłoni długopisem następujące supełnie poważne oświadczenie: „Potwierdzam obecność Alusi na Zamkowej Scenie Kabaretowej w dniu 28 stycznia 2013 r. P. SQH.

I jak się czują nieobecni? Nie byli – nie zdobyli podpisów osób bywałych w świecie, celebrytów, artystów goszczących dzisiaj pod zamkiem. Taki autograf to inwestycja na lata, wartość jej zaczęła rosnąć dzisiejszego wieczoru w Gospodzie Wrochema, gdzie po raz czwarty miał miejsce wieczór niepowtarzalny, taki co to zdarza się tylko raz.

Gwiazda to "Kabaret Tenor" z indywidualnością pierwszej klasy – Czesław Jakubiec nie jest wprawdzie zdobywcą tytułu rekordzisty Księgi Rekordów Guinnessa ale to jedyny, JEDYNY ! na świecie finalista programu „Mam Talent”, który zrezygnował z udziału w finale tego konkursu. I nie tylko to decyduje o jego oryginalności.

           

Zdjęcie - Czesław Jakubiec w kleszczach tarnogórzan: AKL i Adam Pyrek z Oho Studio (zapewnił obsługę dźwiękową)

A inni dzisiaj występujący artyści? Było być, by sie zobaczyło! No! Następny wieczór – 25 lutego. Cierpliwa jestem – dotrwam.

ALBUM FOTOGRAFICZNY można otworzyć klikając na miniaturce zdjęcia

Kabaretowa Scena Zamkowa 4

Specyficzny stop magnezu z wapniem jest tzw surowcem biozgodnym, nieszkodliwym dla ludzkiego organizmu. Drut z takiego stopu posłuży do produkcji nici chirurgicznych według technologii opracowanej przez naukowców z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Obecnie naukowcy z AGH oczekują na patent wynalazku, nad którym pracowali 5 lat. Nici z drutu magnezowo-wapniowego nie muszą być usuwane z tkanek głębokich organizmu jak tradycyjne podczas kolejnego zabiegu ale rozpuszczają się po pewnym czasie dzięki obecności w stopie wapnia. 

To pewne, że Wiktor Hugo nie mógł pomyśleć za swego życia o tym, iż jego powieść  ideologiczną podszewką podszyta, łzawa, moralizująca, wyciągnięta jak gigantyczna nitka spaghetti, zostanie dziesiątki razy adaptowana filmowo, a w XX wieku obrobiona muzycznie i wystawiana na deskach scenicznych tysiące razy. I tego, że XXI wiek zgromadzi słowa Hugo w cyferkach, nutach i obrazach jednocześnie, czyniąc z nich ekranizację musicalu, autor powieści o ludziach w nędzy, w biedzie, o łotrach i nikczemnikach, nie mógł się nawet domyślać.

To pewnie tylko jakiś piramidalny żart, bo u nas Sfinksa przecież nie ma. Równie dobrze jak w Tarnowskich Górach  może być on w Tarnowie, który czasem w Internecie funkcjonuje pod hasłem „Tarnowitz”.
          

 Inna ciekawa, a może nawet bulwersująca, sprawa to raport GUS za 2010 rok. Dane w nim zamieszczone wskazują, że województwo śląskie z dochodami budżetowymi w wysokości 288 zł na 1 mieszkańca, zajęło mało zaszczytne miejsce. Jakie województwa nas wyprzedziły? WSZYSTKIE.
         
          Czy nadal możemy się czuć bezpieczni? Nikt nas nie goni?