Faktem jest, że istnieje co najmniej kilka opisów tras rowerowych przebiegających po terenie Tarnowskich Gór i powiecie. Znajdują się także w internecie. Wynika z nich, że na rowerach można zjeździć nasz powiat, wyjechać do sąsiednich oraz udać się jeszcze dalej, w inne okolice województwa. Trzeba tylko zdobyć nieco wiedzy, uzyskać informację i zostać zachęconym przez oczekujących nas gospodarzy "jst".

Powtórzę przeczytane: "Górny Śląsk nie jest postrzegany jako region turystyczny", a o Tarnowskich Górach - usłyszane od niejednego (też ze świecznika władzy lokalnej): "A co tu takiego jest do oglądania?". Na przekór temu podaję adresy tylko dwóch stron niosące ważne idee, przekonania, propozycje:
http://www.gornyslask.net.pl/ i http://www.stowarzyszenie.trasyrowerowe.pl/. Niech dadzą niedowiarkom do myślenia. I będą iskrą do działania.

Podczas spotkania w ratuszu, które miało być społecznymi konsultacjami na linii władze lokalne - mieszkańcy, padło oczekiwane przeze mnie stwierdzenie w mniej więcej takim brzmieniu: "Jeśli turysta zechce zatrzymać się w naszej okolicy na dłużej, to na swej trasie może skorzystać z tutejszych hoteli a następnego dnia wsiąść na rower i pojechać dalej." Wypowiedział je pan Rafał Pankiewicz, szef stowarzyszenia i, przede wszystkim - mieszkaniec. Jeżeli mieszkaniec jest przekonany, że uda się zainteresować i zatrzymać turystów w TG na więcej niż jeden dzień i wynikną z tego pobytu jakieś korzyści dla miasta, to oznacza, że w końcu i nasze władze uwierzą i zaczną mówić tym samym co pan Rafał głosem. Oby jak najszybciej, bo lata mijają obok naszego miasta. I przecież inne miasta uwierzyły już w swoje możliwości, zrealizowały śmiałe zadania i wyprzedziły nas.
          

Zdjęcie - pozostałości po kopalnictwie kruszcowym albo wydobyciu rud żelaza jak te malownicze pagórki i doły, wyrobiska i szyby, mijane obojętnie, niedoceniane.  

PS. Koordynacja, przesył informacji, współpraca. Nie zadziałały. Trzy imprezy organizowane przez instytucje miejskie, w których chciałam uczestniczyć (tylko ja,
odbywały się dzisiaj o tej samej porze: 1. konsultacje społeczne w ratuszu, 2. wykład o trasach podziemnych w muzeum, 3. uroczystość XV lecia Tarnogórskiego Centrum Kultury. Ja się rozerwałam i byłam wszędzie - wirtualnie i duchowo. A inni? No, oczywiście da się przejść co 40 minut z jednego miejsca na drugie. Lub zapewnić obecność "substytutów".  

O tym, w jaki sposób przebiegła uroczystość z okazji minionego Dnia Seniora, obchodzona w Tarnogórskim Centrum Kultury, powiem krótko: bez zarzutu! Zadowolenie uczestniczących było dobrze widoczne i słyszalne. I zostało utrwalone na zdjęciach i w filmiku.

no-repeat scroll left center transparent;">

Dzień Seniora

"Swój Chłop!" Tak komplementowano pana Burmistrza, który swobodnie z części oficjalnej "wtańczył się" w część rozrywkową (chociaż tylko na kilka minut - inne obowiązki czekały na niego).

Spektakl pt. "Małż" wystawiony na scenie TCK nie podobał się nielicznym widzom (mnie baaardzo, choć akcentów erotycznych w nim było niewiele (a może właśnie dlatego). Padły podczas spektaklu ze sceny chyba czterokrotnie (! terminy związane z seksem (powiedzmy ogólnie), co wśród widowni + 55 wzbudziło konsternację. Zresztą... widzowie przeżyli sztukę na wiele sposobów.  

       
Zdjęcie: tę młodzieńczą dwójkę aktorów spotkałam, spotkać mogli i inni widzowie zaraz po zakończeniu przedstawienia. Jakże mocno różnią się od bohaterów sztuki, w których role sie wcielili, to nawet po krótkiej rozmowie i powierzchownym kontakcie można było zauważyć. I na scenie i w "foyer" TCK zrobili na mnie pooooozytywne wrażenie.

Na nic ciepłe miejsca siedzące w sali widowiskowej TCK. Na koncert zespołu "Stare Dobre Małżeństwo nie poszłam Na nic ogień w kominkach w "Kopule." na rynku, gdzie odbywał sie koncert dobroczynny zorganizowany przez właściciela transparentnego lokalu, pana Darka Kosińskiego.  Tylko ok. 20 minut zatrzymałam się tam, aby "zaczepić" wzrokiem i uchem muzykujących "Golden Gators". Cóż, inne siły wygrały z moimi chęciami. Puszkę jednak wzorem innych przybyłych zasiliłam banknotem. Na zdrowie Kai!

       

Dzień miałam niestabilny a w nim m.in. na rynku rozmawiałam z wycieczkowiczami z Leszna oraz z panem Bartkiem stającym na rękach, nogach, głowie, kostkach granitowych itp ...

       

Na dodatek złapałam obiektywem mojego aparaciku fotograficznego ekipę TV S "wywiadującą" i filmującą posła Jerzego Polaczka, co poniższą fotka dokumentuję...

       

No i jeszcze ... Echhh, tak wiele sie działo wokoło, jakby to nie był dzień wolny od pracy.... Umęczyłam się i już. Jutro też ruchliwie a wieczorem TCK i "Małż". Więc teraz SPAM.

Oj, dzieje się, dzieje co niemiara w naszym mieście! Odbieram newslettery, zaproszenia, informacje. I tak przykładowo: TCK - rocznice 15-lecia i 10-lecia, Makaty, Olbrzym itd. SMZT - wykład o średniowiecznym Śląsku. "Kałamarz" - wernisaż Jerzego Schlegera. W jednym czwartku, w jednym tygodniu (w "Kopule" koncert charytatywny), w jednym miesiącu... Pracowite dni!

        

Zdjęcie - to drobna próbka prac pana Schlegera. Doniczki zostały ozdobione motywami tarnogórskimi. Czy znajdą sie chętni, mieszkancy TG, którzy zechcą umieścić takie i inne przedmioty wykonane z gliny przez tarnogórskiego artystę  w swoich ogrodach?

Czy ktoś spotkał dyrektora, który przyjmuje interesanta z tak zwanego "biegu"? Nie wyznacza mu terminu spotkania za, powiedzmy, dwa tygodnie, miesiąc? Ja takiego dzisiaj spotkałam i wyglądał nie z tej ziemi a jak z bajki: blond włosy, uśmiech jasny, błyszczące oczy, sylwetka kształtna, ruchy energiczne, słowa uprzejme i rzeczowe a na dodatek emanował wdziękiem i równocześnie zdecydowaniem. To opis jednego/ jednej z dyrektorów (zastępców dyrektora) Szpitala Urazowego w Piekarach - Szarleju, tak! To dopiero figura!

I jeszcze doktor Michał Mielnik. Cóż, nie zauważyć go w tłumie nie można, bowiem sylwetką swoją iście magnacką (a'la Mariusz Dmochowski) przyciąga wzrok kobiet i uroczy je błękitem oczu. Mężczyzn zaś zniewala posturą  herosa. Drżą więc przed nim obie płcie: żeńska i męska a gdy wyobrazić go sobie z ostrym narzędziem w sprawnych dłoniach... klękajcie pacjenci! Oboje wymienieni państwo (i jeszcze sekretarki w administracji szpitalnej) to świetna wizytówka tej placówki medycznej. A na dziedzińcu szpitalnym pracownik ochrony tzw. porządkowy albo tak jakoś. W czapce z daszkiem, nadąsaną miną i otyłością zarządza twardą ręką czyli zezwala na wjazd samochodów według własnego "widzimisia". To druga strona wizytówki placówki służby zdrowia. Życie i już.    

        

Zdjęcie - to budynek - fragment - jednego ze szpitali tarnogórskich, nie piekarskiego. Tak wygląda dzisiaj. A jak będzie wyglądał jutro? W dniu podwójnego święta? Niedzieli i narodowego? Pierwsze flagi widziałam już wczoraj na starych, skromnych kamienicach, na familokach, ... Jak co roku, właśnie ich mieszkańcy pierwsi dekorują fasady swych domów w barwy narodowe. Zaś najmniej tych zamieszkujących domiszcza, dwory, rezydencje identyfikuje się barwami chociaż z krajem, w którym zamożność ich, pozycja społeczna, w czasach spokoju, bez wojen zbudowane zostały.

Pana Michała Stawińskiego poznałam przy okazji  "współpracy" z jego firmą (Lunch Service). To było jakieś 5 może 6 lat temu (" src="file:///C:\DOCUME~1\Alicja\USTAWI~1\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.gif" />. Zwracał na siebie uwagę ciepłym uśmiechem, niskim głosem, czarnymi, sięgającymi ramion włosami, ciemnym zarostem na twarzy i jeszcze ciemniejszymi okularami założonymi wysoko nad czołem i (ależ tych detali sporo) ... "wytwornymi, białymi palcami obutymi w pierścienie". Cytat z "Na ustach grzechu" Magdaleny Samozwaniec.

I kiedy kolejny raz zobaczyłam go w "Must be the music" jako solistę zespołu "Oberschlesien" odpowiadającego na pytanie któregoś z jurorów: "Skąd jesteście?" zrównoważonym tonem, coś jak "My som z Górnego Ślonska, z Piekor i łokolic", pomyślałam: "Bratnia dusza".    

Poruszył mnie "Oberschlesien" bezpośredniością, pewnością i wręcz dumą brzmiącą w twardych głoskach wypowiadanych, i wyśpiewywanych przez młodych mężczyzn słów. I zadziwiła ta kanciasta gwara/niegwara, która świetnie pasowała się do mrocznych, metalicznych dźwięków instrumentów
zespołu. Połączenie ciężkiej muzyki metalowej, "industrialnej", z twardą wymową, "z godkom", tutejszych, ludzi ciężko fizycznie pracujących, górników, hutników, to strzał w dziesiątkę.Trafili! Ku chwale Śląska!