Baaaardzo mi się podoba Poprzedni burmistrz parkingowi rzekł „NIE” i usunął go i auta spomiędzy kamienic. Później jednak konie mechaniczne chyłkiem stępa, truchtem czy kłusem pod chmurkę-niewidkę trafiły i tak niewidzialne pod patronatem lotników Żwirki i Wigury trwały. Przez 7 latek parskały sobie wbrew przepisom i za darmo, choć wcześniej za ich obecność wpływy do kasy miejskiej były.
I nagle myk! Jak z cylindra magika parking jest znowu. Wskazówki zegara ratuszowego zatoczyły się wiele razy jak pijane tu i tam i stare wróciło. No nie, Rynek Wołowy nie wrócił i nie zaczęto handlować jak niegdyś bydłem! Ale blaszane kopytne są. I znowu odpłatnie.
Niezadowoleni z hałasu i spalin mieszkańcy na władzę prychają jak niegdysiejsze konie przy dyliżansach na Nowym Rynku vel Neuring, ale co tam … Pomysłu na zmianę statusu "bywszego" parkingu na "inszą inszość" nie ma, więc jest powrót do przeszłości. My tutaj, w TG, nie podpatrujemy miast, które radzą sobie w XXI wieku z mnożącymi się
samochodami. My trzymamy się tradycji, cenimy historię. Jesteśmy oryginalni! "No!", że zacytuję Dyzmę.

Gdy odwiedzam ten fragment naszego miasta, zwłaszcza teraz, w maju, miesiącu szczególnym dla uczniów i nauczycieli, przenoszę się w wyobraźni na schludnie utrzymany chodnik przebiegający przed skromnym płotem ze sztachet, ten który deptały małe albo duże stopy młodych obywateli naszego miasta. Katolików i ewangelików, narodowości polskiej i niemieckiej, zgodnie przez wieki żyjących i budujących zamożność Tarnowskich Gór.

         
Zdjęcie - takim widzą budynek dawnej szkoły uczniowie dzisiejsi z boiska (a może parkingu) 'Sorbony". W tle, piękna kamienica z białej cegły. Z jej fasady przyglądają sie młodzieży i przechodniom twarze maszkaronów i piekielnych straszydeł. Zaprowadźcie tam swoich gości, zróbcie w ten kąt TG spacer rodzinny a na pewno odkryjecie jeszcze coś interesującego. Odsyłam dociekliwych m.in. do artykułu Ryszarda Bednarczyka w Montes Tarnovicensis
www.montes.pl/montes25/montes_14.htm

W Tarnowskich Górach.

Będą obchody nadania herbu,

Uchwała przeszła bez większych nerwów.

Mają być goście, wielka zabawa...  
Zwłaszcza, gdy przyjdzie, kto herb nadawał...!

Tak Janina Kamilewicz w tygodniku Gwarek rymowała na temat aktualny.

Zabawa, świętowanie, uroczystości to nie tylko przyczynek do czystej rozrywki. Są i inne aspekty obchodów "urodzin" miasta: edukacyjne, kulturalne i polityczne oraz gospodarcze. Co tu dużo wyjaśniać, cały rok jubileuszowy władze i mieszkańcy różnych miejscowości wykorzystują jako okazję do promocji własnej, reklamy, nawiązywania i zacieśniania kontaktów. Cel? Uzyskanie wymiernych korzyści. 

Ale nie o tym przecież. "To mały wkład (...) w budowę poczucia patriotyzmu, przywiązania do miejsca, szacunku dla dokonań poprzedników. Niezależnie od tego, kim byli” . Powtarzam ten cytat umieszczony w niedawnym wpisie o architekturze, bo kojarzę z "Mają być goście, wielka zabawa... Zwłaszcza, gdy przyjdzie, kto herb nadawał...!"

Kto zacz, ten "nadawca herbowy" nie wymieniany ale godny szacunku?

       

Archiwalna ( już ulotka/katalożek - "Żywa historia Tarnowskich Gór"