Po tarnogórsku, serdecznie, z okazji Bożego Narodzenia życzę:

BLANK WIELA RADOŚCIE BEZ COŁKIE GODY
WE POKOJU I ZDROWIU
WOM I WASZYM FAMILIJOM

Alicja Kosiba-Lesiak

       
Obrazek jak z obrazka: stare kamieniczki, kościół, ratusz, plastikowa choinka i przejrzysta kapsuła. Scenografia jak w wielu współczesnych miastach w Polsce i na świecie. 

 Pytania. Odpowiedzi. Refleksje. Neverending story.
Kto opracował Strategię Rozwoju Miasta do 2022 roku? Na lata chude czy tłuste miasta? Pytano o to w dyskusji na forum tg.net. Nazwiska autorów, redaktorów, nazwy firm, podawane są w podobnych dokumentach innych miast zwykle na jednej z pierwszych stron. Podano je także w opracowanej w kadencji burmistrza Kazimierza Szczerby Strategii Rozwoju Tarnowskich Gór do 2015 roku. Cierpliwości! Trzeba zaczekać na oficjalną wersję Strategii, którą uchwali Rada Miejska - w niej z pewnością te i inne dane zostaną zamieszczone. Uchwalona wersja zapewne zawierać będzie odpowiedzi na szereg innych pytań, które zadają na forum internetowym mieszkańcy. Nie tylko na pytanie o "liderów strategii" czy "liderów rozwoju" ze strony 4 dokumentu,

I dalej: kto odpowiada za ostateczne brzmienie Strategii? Jedni powiedzą, że Burmistrz inni, że Rada Miejska w Tarnowskich Górach. A kto odpowiada za jej późniejszą realizację? Patrz Statut Miasta Tarnowskie Góry.

Spojrzenie wstecz. Ta poprzednia ale jeszcze aktualna Strategia (do 2015) nie jest zła, Uzupełniona o pewne zaszłości, jak likwidacja połączenia kolejowego do Opola (Opole! Opole, mogłaby chyba funkcjonować sobie przez kolejne lata, do 2022. Chociażby ... jako załącznik do wniosków o przydzielenie środków finansowych pochodzacych spoza gminy..   

Obserwując rozlewające się na wolnych obszarach Tarnowskich Gór budownictwo mieszkaniowe, przeczytawszy uchwalony przez RM budżet na rok 2012, zastanawiam się nie tylko nad tym, jak miasto wydawać będzie swoje skromne środki finansowe, ale jak może, a raczej powinno, więcej zarabiać, jak pozyskiwać pieniądze, nie wyprzedając
do końca swoich niewielu już nieruchomości. Jak to będzie? Sprawdzę jeszcze raz w Strategii do 2022.

Nie tylko młodzież przed 25 rokiem życia ale i reprezentanci społeczeństwa lokalnego w latach produkcyjnych oraz "seniorzy" (cokolwiek by ten rzeczownik określał) wchodzili pojedynczo, w parach oraz mniejszych lub większych grupach, do Kopuły na rynku.

Zdjęcie

Wśród przejrzystych ścian lekko okropionych wieczornym deszczem znaleźli się tu z własnej woli słuchacze. Pod małymi wodospadami światła padającego z reflektorków w różnych rytmach poruszali w tym miejscu swoje instrumenty i zmysły słuchaczy muzycy. Dotknięci ciepłem chwiejących się płomieni z palących się w kominkach
polan jedni i drudzy znaleźli we wspólnej przestrzeni porozumienie. Dzięki muzyce. 

ALBUM FOTOGRAFICZNY

Dla oczu, dla uszu, dla relaksu.

Deszczowy wieczór, aczkolwiek jesiennie nastrojony, wypełniły grudniowe, przedświąteczne detale. Światła iluminacji ulicznych, jarzące się lampki choinki na rynku, rzucające żółtą poświatę reflektory ratusza i kościoła - to podstawowy element dzisiejszego popołudnia. Śpiewy, recytacje, życzenia - to drugi element z zakresu audio. Zapach żurku, goździków w grzanym winie, kawy - następny detal. Wyliczać dalej?
Inne ale podobne: gdy pan Grzegorz Swoboda obwieścił przygotowania do wystawy prac plastycznych uczniów tarnogórskiej szkoły artystycznej, pobiegło w jego kierunku 4 nastolatków. To autorzy obrazów, które wystawione zostaną w grudniu i styczniu pod której transparentnym sklepieniem Kopuły. Gwoli ścisłości, w grupie młodzieży była pani Anna Osadnik, znana tarnogórska plastyczka, którą z powodu jej dziewczęcej sylwetki łatwo pomylić z uczennicami. W wielobarwne obrazy i w błyszczące dziewczęce oczy wpatrywali się z ciekawością uczestnicy dorocznego wieczoru kolędowego. Fotoreportaż z jego przebiegu znajduje się w Portalu tg.net.

       
 Zdjęcie - sztuka łączy pokolenia, rynek tarnogórski łączy historię ze współczesnością, "transparentność" łączy przeszłość z przyszłością (w Opolu, między starymi kamieniczkami przeszklony łącznik) .

Gdy jednym widok świateł nocnego miasta sprawia radość, nastraja romantycznie, wprowadza poczucie dumy z pięknego miejsca, w którym mieszka. innym... Cóż, inni, szczególnie teraz, przed Bożym Narodzeniem, niejednokrotnie odwracają wzrok od jasności, która rani ich serca. Bo przecież wiedzą, że tysiące, setki tysięcy złotych przeznacza się w budżetach jst (skróty w formalnych pismach wydają mi się czasem zabawne, gdyż mogę je dowolnie rozwinąć) na świąteczną iluminację. A tymczasem w niejednym rodzinnym portfelu brakuje pieniędzy nie tylko na oświetloną, domową choinkę ale i na zwykłe opłaty za elektryczność, opał, czynsz, podręczniki szkolne.
Jak żyć w te święta ludzi radosnych, sytych, zadowolonych?
13 grudnia. Przed trzydziestu laty... Minęło trzydzieści lat... Jak wiele zmieniło się w naszym życiu, jak żyje się naszym dzieciom po zmianach? Czy więcej światla czy mroku było, jest w każdym mijającym roku? Pytania, pytania, pytania. A odpowiedzi? Kto odpowie?

       

Zdjęcie - Odra w Opolu to rodzaj grubej linii, na której spotykają się historia i współczesność. Stare kamienice, most, wybrzeże, oświetlone są dzięki nowoczesnym technologiom.   

Dyskusja prasowa i internetowa na temat sposobu finansowania organizacji pożytku publicznego działających w zakresie kultury zaczęła się kilka tygodni temu. Forum Portalu tg.net.pl, facebook, Gwarek, Dziennik Zachodni, biuletyn "Z tarnogórskiego ratusza", ...  Zagadnienie nie ewoluuje, dysputa toczy się nurtem powolnym, równoległym do nurtu działań Ratusza. Oba nurty połączą się wówczas, gdy się spotkają a wówczas szum umilknie.
Manifest, wpisy internetowe, teksty w prasie lokalnej czytamy, rozważamy, wyciągamy wnioski.  A czy urzędnicy wyciągną rękę do apelujących społeczników? Czy zaproszą do wspólnych rozmów, czy spróbują rozwiązać problem? Myślę, że tak się powinno stać. Tak się MOŻE stać: siąść obok siebie, odpowiedzieć na pytania, przyjrzeć się samemu sobie i, co istotne: wykonać próbę rozwiązania problemu, zaproponować organizacjom coś, co spełni ich oczekiwania. Albo przekonać do odstąpienia od stawiania żądań wobec Urzędu Miasta. Jedno albo drugie da się zrobić, jeśli są kompetencje,  kwalifikacje, zasadne argumenty. I chęci ze strony urzędu.

PS. Rozdać sprawiedliwie dzieląc to, co się posiada, to sztuka nie lada. Ale większą sztuka, to zarobić dużo. Wówczas łatwiej jest rozdawać.

        
Zdjęcie - po wyjściu z XVI-wiecznej kamieniczki Sedlaczka po zakończeniu wieczoru promującego kalendarz na 2012 r. można się zastanawiać, czy to wyjście z restauracji czy z muzeum. Przed kilku laty sprzedano połowę kamienicy, przed kamieniczką
stoi niewiadoma przyszłość. Dwa podmioty, instytucja publiczna i prywatny przedsiębiorca, sąsiadują ze sobą. Czy ku chwale Tarnowskich Gór?  .