Podróż trwała kilka godzin. Kierowca autobusu miał na sobie jasną koszulę, czystą i zaopatrzona w krawat, był stosownie oszczędny w słowach ale udzielał potrzebnych podróżnym informacji: "Pięć minut postoju", "Dziesięć minut postoju". Zdarzyło mi się usłyszeć od znajomego relację z jego niedawnego przejazdu PKS-em. Wspominam, że powiedział mi mniej więcej coś takiego: "Pod koniec wielogodzinnej jazdy kierowca autobusu zaczął wyczyniać albo po prostu wykonywać czynności, które obserwowałem w lusterku wstecznym umieszczonym przy jego miejscu pracy a widocznym z mojego fotela pasażera. Zapewne zamierzał zapobiec ogarniającemu go zmęczeniu, nudzie i zaśnięciu za kierownicą. A więc: 1. gładził wielokrotnie dłonią swoją czaszkę od czoła do potylicy. 2. skrobał jedno ucho (raczej małżowinę uszną) a do drugiego wkładał mały palec 3. przy pomocy małego lusterka kontrolował stan wypełnienia resztkami jedzenia przestrzeni między swymi zębami 4. przeprowadził kilkuminutową rozmowę przez komórkę. 6. poprawiał wielokrotnie kołnierzyk koszuli i krawat (przygotowywał sie do randki Innych czynności nie pamiętam, ale były, oj, były. Wszystko to miało miejsce powożenia autobusem na drodze wijącej się w górę i w dół, która wiodła przez malownicze górzyste tereny naszego pięknego kraju". Tyle wspomnień z pogaduszki ze znajomym. Dygresja: i jemu i mnie udało się dotrzeć do celu. Ufff. Po opuszczeniu pojazdu na dworcu autobusowym nie omieszkałam podziękować kierowcy za bezpieczne dowiezienie całokształtu pasażersko-mechanicznego do celu. Bez ironii, sarkazmu i przekąsu. Po prostu z ulgą "Nie ma za co. Dlaczego miało być inaczej?" - uprzejmie odpowiedział pan kierowca zawodowy. No tak, dlaczego. Przecież to było dwóch różnych kierowców, w różnych miejscach i czasie.

http://pulsmedycyny.pl/2581729,13166,leki-w-czasie-ciazy

Jesteś w ciąży? Zwracaj uwagę na to, jakie leki przyjmujesz i czy powiadomiłaś o nich swojego lekarza. Czytaj również skrupulatnie ulotki dołączone do opakowań z lekami.

Najczęściej przyjmowanymi przez kobiety ciężarne lekami są tez grupy przeciwbólowych i przeciwgorączkowych, działające przeciwdepresyjnie oraz leki przeciwgrzybiczne. Ze względów etycznych nie testuje się nowych leków  na kobietach ciężarnych , dlatego nie wiadomo czy i jaki jest ich wpływ na płód, jego uszkodzenie lub obumarcie ani  na zgon noworodka wkrótce po urodzeniu.  Dlatego aby zapobiec takim przypadkom, zarówno lekarze i same kobiety ciężarne powinni być bardzo ostrożni i ograniczyć przyjmowanie leków podczas ciąży do niezbędnego minimum.

Artykuł : Puls Medycyny

 

Na godzinę przed otwarciem lokalu nie odmówiono mi podania kawy! Z przyjemnością wypiłam ją siedząc pod parasolem we wzrastającym przed budynkiem "Restauracji pod Platanami" w Wilkowicach ogródku kawiarnianym. To drobne wydarzenie przypomniało mi hasło, które pamiętam z czasów "dziecięctwa" mego: "Klient nasz pan".

       


Młody a równocześnie kompetentny menadżer (maniery wysokiej klasy maitre d'hotel), nie tylko posługiwał się komputerem, przyjął moje niewielkie zamówienie ale i zainteresował się innymi gośćmi i udzielił informacji o posiadłości. Męski personel restauracji ... no, no! Plusik! Plus! Za takt, wdzięk, bezpretensjonalność, profesjonalne zachowanie i
młodzieńczą ... męskość. Następną wizytę w dawnej posiadłości Larischów i Koschutzkich zaplanuję w celu rzetelnego przetestowania tamtejszej kuchni. Na pierwszy rzut oka, ucha i nosa... fajnie, fajniście, fajowancko.

Restauracja w majątku dawnej szlachty śląskiej działa chyba bez zakłóceń. Restaurowanie parku, pałacu i przyległych zabudowań daje pozytywne rezultaty.
Wniosek: stare, zabytkowe obiekty mogą dobrze spełniać funkcje turystyczne, gastronomiczne, gospodarcze (nadal działa tamtejszy młyn zbożowy), przedsiębiorcy
uzyskują oczekiwane efekty swej działalności, poszukujący pracy - zatrudnienie, lokalne dziedzictwo historyczne zostaje zachowane. Takiej opieki właścicieli oczekiwałabym a tym, z majątku Larischów gratuluję.

Odwiedzę znowu Wilkowice, Laryszów, Rybną. I zachęcam do odwiedzin. Samochodem, autobusem, na rowerach, konno i w powozach albo pieszo. Rzut beretem z zamku rycerza Adama Wrochema.

       

Zdjęcie - inny, okazały pałac w naszym powiecie, Rosenthala i Donnersmarcków, znalazł się na pamiątkowych pudełkach przygotowanych przez Beatę Hetmańczyk. Małe obrazki a wielkość budowli oddają całkiem dobrze. Kolejny cel odwiedzin. Może pałacyk w Wilkowicach doczeka sie pamiątek z własnym wizerunkiem.

To lubię! Maj przechodzi obok, czerwiec z uśmiechem wciska się w szpary każdego domu, a sny przy nocnych dźwiękach przyrody spadają na nas łatwiej i szybciej.

Czy tak jest naprawdę? Samotna tułaczka przez kilka bezsennych godzin nocnych niejednemu dała się we znaki. A jakie są tej bezsenności konsekwencje? Wiemy coś o tym, wiemy... 

Artykuł Iwony Kazimierskiej "Serce potrzebuje snu". Puls Medycyny
http://pulsmedycyny.pl/2614553,44467,serce-potrzebuje-snu
.....................................................................................................

"Dobrze jest, gdy lekarstwo jest pokarmem a pokarm lekarstwem".

Przeczytałam te słowa Hipokratesa na małej ulotce reklamującej miód. Pomyślałam: „Fajny chłop ze starego Hipka!”. Krótkim zdaniem pobudził moją fantazję i stało się: teraz, wiosną, czuję "nosem" wyobraźni przyszłe letnie i lipcowe zapachy kwitnących lip. Czekam na tę porę, gdy iść będę polnymi drogami, między nielicznymi już wzgórkami szybów i szybików, między rzadkimi już warpiami, które teraz, często bywa, dla mieszkańców i tych przyjezdnych, są niewiadomego pochodzenia niepotrzebnymi kupami ziemi.

Miód lipowy, akacjowy, gryczany, spadziowy, wielokwiatowy (i inne jego rodzaje) to naturalny produkt znany w lecznictwie od ponad 4 tysięcy lat. Jak w minionych tysiącleciach i teraz z kwiatów lip przydrożnych pszczoły nektar zbiorą i miód przygotują a ja kwiaty pachnące wysuszę w płóciennych woreczkach. W jesienne i zimowe wieczory zapachy i słońce znad pól i warpii jak znalazł; uleczą nerwowe i zmęczone tkanki. A gościowi z Bytomia, Dąbrowy Górniczej, Krakowa czy Zabrza powiem: "Wróć tutaj latem. Do naszego urokliwego miasteczka z nie tak starą ale ciekawą historią. Z jeszcze pofałdowanym ale już prasowanym żelazkiem maszyn budowlanych krajobrazem. Nie spóźnij się!".

        
      Zdjęcie pochodzi sprzed dwóch lat. Okolice ulicy Staszica, Kamiennej, Wodociągowej. Dołki i wzgórki być może dzisiaj już nie istnieją, zasypane, zrównane z miernym poziomem zero. Kto je dzisiaj znajdzie, może uważać się za ... ma niezłą wyobraźnię. Ostrowiec i TG - w obu miejscowościach wydobywano rudy żelaza. W obu zostały resztki warpii. I tyle słów, jak tu:
"  - Szkoda, bo bezpowrotnie odchodzi część tradycji naszego regionu, która zapisała się głęboko w jego historii - przyznaje archeolog Kamil Kaptur i dodaje, że z kopalni zlokalizowanych w pasie od Mychowa po Goździelin korzystały huty w Mychowie, Czętocicach, Kuźni, Ostrowcu i Bodzechowie."
http://www.mmostrowiec.pl/artykul/gina-naziemne-czesci-dawnych-kopalni-rudy-zelaza

 

Tak całkiem trendy biblioteka w Kopule to chyba nie jest. A moim zdaniem pomysł trafiony. Ot, 3 regały a na nich stanęło na początku około 300 książek. Teraz jakby wyraźnie mniej; około setki? Nie widać przy nich kolejek czytelników. Wiem, bo w Kopule co dwa, trzy dni zasiadam na krótko i na kawę. Obserwuję sobie jak w fotoplastykonie przesuwające się obrazy i obrazki rodzajowe, statyczne lub animowane. Scenografia to kamieniczki i kamienice, ratusz, rynek, studnia i inne. Aktorzy, to współcześni mieszkańcy i przyjezdni. I jasna rzecz: gołębie. Wiosenny powrót do tej tarnogórskiej Panoramy Racławickiej cieszy mnie, choć kwiatów jak w ubiegłym roku o tej porze w ogródku kawiarnianym jeszcze nie ma.

       
Zdjęcie - 20 maja 2011 roku. Sadzonki sezonowych kwiatów i krzewów pojawiły się w ozdobnych skrzyniach na płycie rynku w ogródku kawiarnianym, jak w żyjących z turystyką za pan brat i z turystyki miejscowościach.

 Ale... nie to..., nie o tym... Trzecią torbę książek, które przekazała do biblioteki pani Gabriela Szubińska przyniosłam (dołożyłam kilka własnych) i przy tej okazji zobaczyłam, jak to działa. Do regałów podszedł młodzieniec ( na moje oko ok. 30-tki), polukał, posmotrił, postukał palcem w grzbiety książek, jedną wyjął spomiędzy wielu, wymaszerował z nią w parze, na ławce pobliskiej usiadł i dalejże obracać jej kartki. Stop! Od tej, wybranej, czytelnej widać najbardziej, zaczął lekturę. Działa!  
       
        
  
Zdjęcie - przyciągające wzrok obrazy z zimowej wystawy uczniów naszej szkoły artystycznej poznikały. Znikają też książki z półek biblioteki pod kopułą. Widać, że księgozbiór zgromadzono interesujący. Zdradzę, że zniknęło kilkanaście książek na temat seksu. Wiem, bo sama je w torbiszczu przytaszczyłam. Ich lektura wpłynie zapewne na procesy prokreacyjne w naszym mieście. Właściciel lokalu, Portal Powiatu Tarnogórskiego oraz Burmistrz TG Będą mogli przypisać sobie zasługi w poprawie wyników demograficznych, jak mniemam. Gratulować?