Krótko o wsi będzie teraz. Innej, nie tej z pieśni Kochanowskiego ale podobnej bardzo.
Wsi
spokojna, wsi wesoła,
Który głos twej chwale zdoła?
Kto twe wczasy, kto pożytki
Może wspomnieć za raz wszytki?
Człowiek w twej pieczy uczciwie
Bez wszelakiej lichwy żywie;
Pobożne jego staranie
I bezpieczne nabywanie.
Przy nowym
kościele wyrosły dobra materialne pobożnym staraniem nabyte i
uczciwie zabezpieczone. A to drogi asfaltowe: główna i te boczne, a to rozległy
plac zabaw dla dzieci, a to boisko sportowe - wybudowane przy udziale dotacji
nie tylko sołeckich, ale i tych nawet europejskich. Zabytkowa szkoła z czerwonej
cegły w latach dwudziestych XIX wieku wybudowana i druga, już nowsza, tynkowana,
z pierwszych lat XX-tego, dla dzieci przedszkolnych i na poziomie „powszechniaka”,
jak mówiono kiedyś. Przy obejściach porządek lśniący, niejeden powiedziałby. Rekonstrukcja
wiejskiego wiatraka przy skwerze z ławeczkami, tablice informacyjne: Puściny,
Weronka, Zełpóciy, kapliczka św. Rocha,
kościół św Edyty Stein i Rocha, jeszcze kilka niezbyt znacznych miejsc
przepełnionych miłością mieszkańców tej maleńkiej wsi, w której osiedli. Kto by
pomyślał …
Zdjęcie - Sołectwo dwojga nazw z historią sięgającą XIV wieku! Pogórze –Pogosch, województwo opolskie, Śląsk.
.